Τρίποντο

Και έτσι ξαφνικά, μετά από πάρα πολύ καιρό, μου ήρθαν στο μυαλό μερικές ερωτήσεις. Τις συγκέντρωσα και τις παραθέτω:
 1. Ποια ομάδα στο NBA είχε για τουλάχιστον δύο χρόνια στο ρόστερ της ταυτόχρονα τον πρώτο "κλέφτη" και μπλοκέρ στο πρωτάθλημα?
 2. Ποιοί ήταν αυτοί?
 3. Παλιός σέντερ των Σιάτλ Σούπερσόνικς, αριστερόχειρας με έφεση στο τρίποντο και μια φάτσα μόνιμα κοιμισμένη?
 4. Δύο λευκοί power-forward που έπαιξαν στους Σανς μεταξύ 1987 -1997? Ο ένας εξαιρετικός παίχτης, ξανθός, ο άλλος πιο φέρελπις!!
 5. Περιφερειακός παίχτης, ονομαζόταν "the Brick (τούβλο)". Σε ποια ομάδα έπαιζε και ποιο νούμερο φορούσε?
 6. Ο επί χρόνια αναπληρωτής άσσος των Πέισερς, πίσω από τον Μαρκ Τζάκσον?
 7. Μεγάλη λευκή ελπίδα των Νετς?? Χρόνια πριν, που ποτέ δεν δικαίωσε τις προσδοκίες?
 8. Ποια ομάδα πρωτο-διάλεξε σε ντραφτ τον Ούκιτς??
 9. Μοναδικός Ευρωπαίος που έχει κερδίσει το Roukie of the Year Award?
 10. Έχει κερδίσει την ανώτατη ατομική διάκριση ως παίχτης και προπονητής? Ποιος και με ποιά ομάδα κάθε φορά??
 11. Ποια ομάδα είχε 4 παίχτες σε ένα All-Star Game, πότε και ποιοι ήταν?
 12. Πρώην παίχτης των Σιάτλ Σουπερσόνικς που έγινε μετέπειτα προπονητής?

Eλλάδα - Γαλλία συμμαχία;
Τουλάχιστον χθες το βράδυ πρέπει να υπήρχαν ελάχιστοι Έλληνες  που να ήθελαν να κερδίσουν οι Ισπανοί.
Είναι το απωθημένο βλέπετε..
ό,τι παθαίνε(ι) ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς απ'τον Ναβάρο και την παλιοπαρέα του, πάθαιναν ο Πάρκερ, ο Ντιό, ο Ζελαμπάλ.
Πάθαιναν, δεν παθαίνουν.
Μετά απο 8 χρόνια συνεχούς παρουσίας σε τελικούς οι Ισπανοί θα αγωνιστούν Κυριακή απόγευμα.
Ο Πάρκερ τους έριξε στο καναβάτσο.
Δεν ήταν μόνος (όπως φαινόταν στο παρκέ).
Τον βοηθήσαμε και εμείς εφοδιάζοντάς τον με την (χαμένη?) περηφάνια μας!
Τα βρήκε στο δεύτερο ημίχρονο πετυχαίνοντας την απόλυτη ανατροπή (-14 στο ημίχρονο).

Θαυμάζοντάς τον με τα όσα (μύρια) έκανε, με την ηγεσία που εξέπεμπε, το πάθος και τη πίστη που μετέδιδε  σκεφτόμουν πόσο  τυχεροί είναι οι Γάλλοι. Αλλά και πόσο τυχεροί είναι οι Γερμανοί και οι Αργεντίνοι. Που έχουν την τιμή να υπηρετούν την πατρίδα τους τρεις πολύ μεγάλοι άνθρωποι.
Που δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν, που αγωνιστικά κακό στον εαυτό τους κάνουν όταν δεν ξεκουράζουν το σώμα τους δίνοντάς στον εαυτό τους τον χρόνο που απαιτείται για τα +80 παιχνίδια που θα ακολουθήσουν.
"Τζινόμπιλι - Νοβίτσκι - Πάρκερ"  δεν γεννιούνται κάθε μέρα. Και, πιστέψτε με, δεν το γράφω σκεπτόμενος το μπάσκετ.
(Η παράγραφος αυτή είναι αφιερωμένη στον Δημήτρη Διαμαντίδη που αποφάσισε να μεγεθύνει τον χρόνο που παίζει ρακέτες στη παραλία παρά να δηλώνει παρών στο κάλεσμα της Εθνικής και να δίνει πρώτος το παράδειγμα στα νέα παιδιά).

Ας με συγχωρέσουν οι φίλοι του Παο (για τους οπαδούς δεν με νοιάζει) αλλά αυτό ήταν το πρώτο που σκέφτηκα όταν είδα τον Παρκερ να κλαίει απο χαρά μετά το τέλος του ημιτελικού.

... σκόρπιες σκέψεις για τον ημιτελικό..

• Οι Γάλλοι εκτός απο ψυχικά χαρίσματα έβγαλαν στο παρκέ και μία σεμιναριακή άμυνα στην αναχαίτιση του Ισπανικού πικ εν ρολ. Σπουδαία η συνεισφορά του 25χρονου Ajinca. Άψογος συνδυασμός χεριών-ποδιών. Έκρυβε τις πάσες, έβγαινε γρήγορα στο hedge out, γύριζε αστραπιαία πίσω. 
• Πέτυχαν το ακατόρθωτο. Να σταματήσουν τον ισπανικό αιφνιδιασμό. 
• Στο 3ο οι Ισπανοί τα έσπασαν κυριολεκτικά (1/15σ).
• Η side άμυνα πάνω στον Πάρκερ είχε μια σχετική επιτυχία. Ο Καζλάουσκας με τους Σεϊμπούτις-Βαλανσιούνας θα το δοκιμάσει κάποια στιγμή αύριο.
• Με εξέπληξαν οι εγωιστικές αποφάσεις του Ροντρίγκεθ στο τέλος. Έπρεπε να το διαχειριστεί πολύ καλύτερα ο, κατ εμε, καλύτερος playmaker της Ευρώπης. Τους "κρέμασε".
• Αυτόν τον Ντό τον είχα πρωτοδεί το 2009 όταν κέρδισε την Εθνική μας με Παπανικολάου-Σλούκα. Έκανε όργια και φαινόταν πιο έτοιμος απ' όλους τους συνομήλικές του. Πίστευω πως το ξεπέταγμά του άργησε λίγο αλλά την παιχνιδάρα που έκανε χθες, οι δικοί μας δεν την έχουν πραγματοποιήσει (ακόμη)  με τα χρώματα της Εθνικής.
• Είδατε η ζωνούλα του Κολέ; Κάθε φορά που πετυχαίνει θυμάμαι τον Διαμαντόπουλο που με τη ζώνη στην άμυνα και τον Ουίγκινς στην επίθεση πήγε τον Σπόρτινγκ Κόρατς!

... η Λιθουανία...

Δεν την έχω παρακολουθήσει πολύ. Η γνώμη μου για τον Καζλάουσκας δεν αλλάζει αλλά πρέπει να τον παραδεχθώ στον τρόπο που διαχειρίζεται τον Καλνιέτις αλλά και γενικότερα στο σωστό μπάσκετ που παίζει η μεγάλη του Σαμπόνις σχολή.Άσε που έδωσε νέες ιδέες στον Πεδουλάκη όσον αφορά  τον τρόπο αξιοποίησης του "μονόπατου" (όπως τον λέμε με τον basketiko) Μασιούλις. 

Ο Κλέιζα ήταν μία απ'τις απογοητεύσεις του τουρνουά. Το μεγάλο  ατού που ήταν τα πατήματά του ήταν ξεχασμένη ανάμνηση, τα σουτ του ήταν κοντά, η ψυχολογία του εύθραυστη. Δεν κρύβω πως μπήκα στον πειρασμό να τον κατατάξω στη λίστα των "τελειωμένων" μπασκετικά. Και με μεγάλη μου χαρά με διέψευσε. Ήταν αυτός που θυμάμαι. Τα όσα έδειξε χθες ελπίζω να μην είναι μια απλή αναλαμπή. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ τον έχει ανάγκη. Τον έχουμε και όσοι απο εμάς γουστάρουμε να βλέπουμε παίκτες που παίζουν πολύ με το ένστικτο.

...η Ισπανία...

Κάπως έτσι πρέπει να ξημέρωσε η μέρα και για τους Γιουγκοσλάβους όταν πριν 14 χρόνια έχαναν στον ημιτελικό απ' την Ιταλία του Μάγιερς, του Φούτσκα, του Μενεγκίν. Ήταν το πρώτο χαστούκι που δέχθηκε ο Μποντιρόγκα, ο Ντανίλοβιτς, ο Βλάντε, ο Πέτζα. Και τώρα που το σκέφτομαι δεν θα απέχει πολύ απ' την πραγματικότητα αν πούμε πως δεν το ξεπέρασαν ποτέ. Σκεφτείτε μόνο πόσες φορές (δεν) πάτησαν κορυφή έκτοτε οι - καλομαθημένοι σε τίτλους- Γιουγκοσλάβοι...




Υ.Γ. Γελώ τώρα που το γράφω (για να αντιγράψω και λίγο τον Σκουντή που αφήνει στο απυρόβληπτο τον Βασιλακόπουλο) αλλά είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια που καταβάλουν οι δημοσιογράφοι να σηκώσουν ασπίδα προστασίας στον "πατερούλη". Η δικαιολογία που λέγεται δεξιά και αριστερά είναι το μπάτζετ που δεν χωρούσε μεγαλύτερο συμβόλαιο για προπονητή. Προβάλουν μάλιστα και σαν υπεράσπιση τα 400χιλ των Ρώσων στον Κατσικάρη. Και ερωτώ; Εμείς φταίμε που οι Ρώσοι ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν την υπεραξία του - απλά καλού και τίποτα παραπάνω- προπονητή Κατσικάρη; Ή οι Κινέζοι του - πολύ καλού για την Εθνική μας ομάδα (σε συλλόγους είναι μια διαφορετική ιστορία)- προπονητή Γιαννάκη; Είναι πραγματικά σοβαρή δικαιολογία;

Υ.Γ 2) Πάνε να μας πείσουν πως αν πάρουμε την wild card θα είναι μέγα κατόρθωμα. Συγνώμη αλλά ποιός ήταν χρόνια ολόκληρα πρόεδρος της FIBA Europe; Όχι δεν θα είναι κατόρθωμα. Κατόρθωμα θα είναι να την χάσουμε. 

Προσοχή μην (παρα)χαρούμε.
Μην το παρακάνουμε.
Με μέτρο η χαρά.
Τα σπουδαία δεν ήρθαν (ακόμα).
Η χθεσινή νίκη έχει τεράστια βαθμολογική και ψυχολογική σημασία. Αγωνιστικά τα προβλήματα παραμένουν.

Σίγουρα ένα από τα καλύτερα επιθετικά παιχνίδια της Εθνικής Ελλάδος !Όλοι οι πάιχτες ήταν καταπληκτικοί  αλλα θέλω να σταθώ σε 2 παίχτες ιδιαίτερα:

Ξεκινάει λοιπόν σήμερα το φετινό ταξίδι της Εθνικής μας Ομάδος στα γήπεδα της Σλοβενίας ανοίγοντας την αυλαία της συμμετοχής της εναντίον των Σουηδών. Έχω διαβάσει με πολλή προσοχή όλες τις -εμβριθείς ή μη- αναλύσεις των τελευταίων βδομάδων σχετικά με τη στελέχωση του ρόστερ καθώς και τις απανταχού αντιρρήσεις, την αγαπημένη στη φυλή μας συνομωσιολογία, τα ευχολόγια, τις κρυμμένες φιλοδοξίες. Σε πολλά από αυτά συμφωνώ συνοψίζοντας τα στα εξής: Ο Ιταλός κόουτς παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο με τη συμμετοχή μόλις 3 γκαρντ και γεμίζοντας την ομάδα στις θέσεις 3-5 για πολλούς λόγους που έχουν ήδη εκφραστεί κατά κόρον. Η αίσθησή μου είναι ότι η συγκεκριμένη όμάδα με τον Νικ Καλάθη στη σύνθεσή της θα ήταν ένα από τα φαβορί για μετάλλιο, καθώς ο πολυδιάστατος τρόπος παιχνιδιού του Νικ λείπει φανερά και πολύ. Επειδή όμως, όπως έχουν πει σοφότεροι με ξεκάθαρα δηκτική διάθεση, πάντα οι απόντες είναι οι καλύτεροι παίχτες, ας δούμε τι θέλουμε και τι περιμένουμε από τους παρόντες προκειμένου η ομάδα μας να επιστρέψει στο βάθρο των μεταλλίων μετά από μια άγονη 4ετία. Έχουμε και λέμε...
 - Σλούκας: Στα 20-25 λεπτά που θα είναι στο παρκέ να "βγάλει" τον τσαμπουκά που κουβαλάει σαν παίχτης, να πάρει τα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση που του αναλογούν, να οργανώσει με μεθοδικότητα και μυαλό την ομάδα και να δώσει τις απαραίτητες ανάσεις στους άλλους δύο της περιφέρειας. Δε θα ήταν άσχημο να παίξει και εκείνη τη σκυλίσια άμυνα που είχε εμφανίσει σε κάποια παιχνίδια πέρυσι νομίζω -στα ματς εναντίον του ΠΑΟ-, αν και αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του. Του δίνεται ευκαιρία να "συστηθεί" σε κορυφαίο επίπεδο. Την έχει??
 - Ζήσης: Στα 31 του είναι από τους παλιότερους της ομάδος. Έχει και θέλει ηγετικό ρόλο. Στην προκειμένη αυτό σημαίνει να παραμείνει η σταθερή αξία των 8-10 πόντων, να σκοράρει με συνέπεια με το midrange σουτάκι του μετά από σκριν ή δεχόμενος την έξτρα πάσα, να ηρεμήσει τον ρυθμό της ομάδος όταν αυτός ξεφεύγει, να βοηθήσει στην κυκλοφορία της μπάλας και να κάνει το ένα πολύ καλό παιχνίδι που του αναλογεί σε κάθε τουρνουά στους 20 συνήθως πόντους. Θα έλεγα και για την καλή του άμυνα, αλλά ισχύει ό, τι και για τον Σλούκα σε αυτό.
 - Σπανούλης: Να φαντασιώνεται ότι φοράει τη φανέλα του ΟΣΦΠ και ότι παίζει κάθε ματς της Ευρωλίγκα. Ο Βασίλης είναι ίσως ο καλύτερος περιφερειακός επιθετικός παίχτης του τουρνουά -μαζί με ΜαΚάλεμπ- και ξέρει ότι οι άμυνες θα είναι προσαρμοσμένες επάνω του. Τον χρειαζόμαστε να μας οδηγήσει στο σκοράρισμα, να αναλάβει την επίθεση όταν θα "καίει" η μπάλα, να "ταϊσει" τους ψηλούς μοιράζοντας αφειδώς ασσίστ ιδίως όταν θα κλείνουν οι άμυνες επάνω του, αλλά κυρίως να κρατήσει το μυαλό του καθαρό αποφεύγοντας την κατάχρηση ντρίπλας ή τις τραβηγμένες προσπάθεις. Δεν έχει δίπλα του τον Λό του ΟΣΦΠ και αυτό ίσως δυσχεραίνει το έργο του, αλλά από τον καλύτερο περιμένεις τα.. καλύτερα!!!
 - Μπράμος: Μάικ, φωτιά στα παπούτσια σου!!! Σίγουρο διδυμάκι με τον καλύτερο αντίπαλο περιφερειακο επιθετικο. Άμυνα, τρέξιμο, κυνηγητό πίσω από τα σκριν, τα χέρια στη μπάλα, hand-checking, rebound και 3-4 ελεύθερα σουτάκια από τις αγαπημένες του γωνίες μόλις του δοθεί η ευκαιρία. Παίχτης με κομμένη και ραμμένη τη στολή του ρόλου του στην ομάδα, όπως του την πρωτο-φόρεσε φέτος ο Άρτζι, "πουλέν" του Ιταλού ή αλλιώς..ο Σιγάλας του 2013!!!
 - Παπανικολάου: Στα φιλικά μέχρι τώρα υποτονικός. Οι εμφανίσεις του στους τελικούς και μετά άνευρες Έχει στο μυαλό του τη Μπάρτσα? Δεν έχει μπει καλά στο rotation του κόουτς? Η ενέργεια του Κωστάκη είναι απαραίτητη στη ομάδα μας!!! Τον βλέπω να σουτάρει τρίποντα με αυτοπεποίθηση του 50%, να πηδάει πάνω από τη στεφάνη και να μαζεύει τα ριμπάουντ, να βουτάει στο παρκέ για μια καλή άμυνα, να μας χαρίζει εντυπωσιακά στιγμιότυπα με καρφώματα και κοψίματα και να πανηγυρίζει μόνος του μετά από μεγάλα σουτ. Αλλά δε θέλω να τα βλέπω μόνο εγώ.. σε παλιότερα highlights στο youtube.... Πού είσαι Κώσταααααααα?!?!?!!?!?!!??
 -Περπέρογλου: Ο Τρινκιέρι τον πάει. Ο Στράτος μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης. Είναι σε καλή ηλικία, έχει πολλές εμπειρίες, ξέρει ακριβώς τι μπορεί να κάνει, δεν εκβιάζει προσπάθειες ή τη συμμετοχή του στο παιχνίδι, παίζει καλά το παιχνίδι των περιστροφών στην άμυνα, μπορεί να ποστάρει αντιπάλους, ενώ σουτάρει και από μακριά. Από την άλλη, η παρουσία του μπορεί να αποδειχθεί άνευρη, άοσμη, άγευστη, άχρωμη. Αν ξεκινήσει καλά το παιχνίδι θα το πάει καλά μέχρι τέλους. Αν όχι...
 - Καϊμακόγλου: Το άλλο "πουλέν" του Τρινκιέρι. Στον μασκοφορεμένο Κάι μάλλον να του ευχηθούμε να μην υποστεί άλλον τραυματισμό, ούτε ματιασμένος να ήταν!! Στη χειρότερη του βραδιά θα προσπαθήσει στην άμυνα, στις βοήθειες στα close-outs και στα ριμπάουντ. Στην καλύτερή του μπορεί και να είναι το καλύτερο 4άρι στην Ευρώπη. Μου φαίνεται πάντως ένα σκαλοπάτι κάτω από όταν έφυγε για το μακρινό Καζάν. Θα παίξει και στο 3, θα ρίξει και θα φάει πολύ ξύλο, θα βάλει πλάτη να σπρώξει με τα μούσκουλα, θα σουτάρει και τα τριποντάκια του, θετική αύρα μου βγάζει ο "Λεωνίδας". Από τους παίχτες που δε θα περάσουν απαρατήρητοι (και όχι λόγω μάσκας).
 -Πρίντεζης: Ρε Γιωργάκη άλλο ένα "πεταχτάρι" θέλουμε είτε στον ημιτελικό είτε στον τελικό. Να σου κάνει πάλι την πάσα ο Βασιλάκης... να φύγουν οι τηλεοράσεις από τα μπαλκόνια!!! Θα βάλει μπροστά είτε με το δεξί είτε με το αριστερό. Θα φεύγει πρώτος στον αιφνιδιασμό -ο πιο αποτελεσματικός "δεύτερος" ψηλός στο transition- και θα τελειώσει άμεσα όλες τις φάσεις που θα πάρει κοντά στο καλάθι. Αν πάρει μπάλες εκεί που πρέπει θα προσφέρει σκορ. Γοργοπόδαρος και εκρηκτικός...Ναι.. αλλά πού είσαι Γιώργο, εδώ δεν υπάρχει Χάινς να παίζει άμυνα και για σένα. Πρέπει να παίξει καλή άμυνα, πρέπει να μαζέψει ριμπάουντ, πρέπει να βάλει το κορμί του στη φωτιά.. γιατί αλλιώς όσα βάλει... μπορεί να φάει...
 - Φώτσης: Δεκαέξι (16) χρόνια στις εθνικές ομάδες!!!! Νομίζω η παραμονή στην Ιταλία αγωνιστικά του έκανε κακό. Σαν να βαριέται μου φαίνεται ή να μοιάζει ξενερωμένος, αλλά μήπως έτσι δεν ήταν ο Φώτσης πάντα? Από τον Τόνι εγώ περιμένω στις πραγματικά δύσκολες στιγμές να βάλει το μεγάλο σουτ. Έχει τη μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου που κυκλοφορεί στην Ευρώπη, σουτάρει από παντού με την άνεση παιδιού που πετάει βότσαλα στη λίμνη!!! Δε ξέρω πόσο μπορεί πια να παίξει πάνω από τη στεφάνη σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά η εμπειρία του και η τακτική του παιδεία ίσως αποδειχθούν πολύτιμα και ιδίως στην άμυνα. Θα το βάλει λέτε?
 - Μπουρούσης: ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ. Έκανε την καλή μεταγραφή που ήθελε, θα ξεκινήσει πενταδάτος, άφησε πίσω του τον τραυματισμό στα πλευρά, άρα δεν έχει δικαιολογίες. Τον θυμάμαι πιο νεαρό στην ΑΕΚ να μοιράζει τάπες σε όποιον έμπαινε στη ρακέτα και να κατεβάζει 10-15 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Αυτά θέλω Γιαννάκη!!!!! Φόβητρο, σκιάχτρο, χέρια υψωμένα συνεχώς και πάνω στη μπάλα!!! Στην επίθεση θα πάρει μπάλες στο post και θα κάνει το κομμάτι του, αλλά εμένα με καίει πίσω!!!! -Μαυροκεφαλίδης: Σκορ. Διψήφιο αριθμό πόντων στη επίθεση. Να τελειώσει όλες τις μπάλες που θα πάρει κοντά στο καλάθι και να φθείρει τους αντίπαλους ψηλούς. Να βάλει το κορμί του στη φωτιά και να βγει νικητής από προσωπικές μονομαχίες. Να αποτελέσει την πιο σταθερή μας επιλογή σε "κλειστό" παιχνίδι. Δε μπορεί να παίξει άμυνα περιοπής το γνωρίζουμε, μπορεί τουλάχιστον να γίνει η επιθετική μας κολώνα κοντά στο καλάθι. Συνεχώς και συνεπώς, όχι 1-2 παιχνίδια. Φτάνει τα 30, πότε θα το κάνει.
 - Καββαδάς: Στα λεπτά που θα είναι στο παρκέ να "τρακάρουν" επάνω του όλοι οι αντίπαλοι περιφερειακοί που θα διεισδύσουν. Να ανοίξει τρύπα στο παρκέ κυνηγώντας μια χαμένη μπάλα. Τα χέρια του να γίνουν τανιάλες όταν θα πάει στη μπάλα. Να στήσει άπειρα σκριν για Σπανούλη-Ζήση-Σλούκα. Να βάλει καμιά βολή αν του κάνουν φάουλ. Να αντιληφθεί ότι το περιορισμένο της χρήσης του είναι ακριβώς αυτό που τον κάνει πολύτιμο!!!!
 -Τρινκιέρι: Στα μάτια μου είναι καλός προπονητής, έχει ξεκάθαρες ιδέες πολλές από τις οποίες, έστω σε υβριδικό βαθμό, προσπαθεί να τις εμφυσήσει στην ομάδα. Εξαιρετικά επικοινωνιακός, έχει "κερδίσει" τους παίχτες του. Είναι άπειρος σε επίπεδο εθνικών ομάδων και μικρών σε διάρκεια τουρνουά και αυτό στις δύσκολες στιγμές ίσως μετρήσει. Ζητούμενο δεν είναι να κάνει θαύματα, αλλά να παρουσιάσει μια ομάδα με σχέδιο στην άμυνα και στην επίθεση και με χαρακτήρα να παλεύει όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος. Όσο γενικό και αόριστο και αν ακούγεται αυτό, άλλο τόσο περίπλοκο μπορεί να αποδειχθεί στην πορεία. Περιμένω να δω και τις όποιες "προσαρμογές" ή "τρικ" στο παιχνίδι της ομάδος μας, σε περίπτωση που χρειαστεί. Στοίχημα...

 Υ.Γ. Είμαστε σίγουροι ότι Βασιλειάδης-Βουγιούκας κόβονται κάθε χρόνο λόγω προπονητή?? Και είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουν να απαντούν στις προσκλήσεις κάθε καλοκαίρι? Έτσι μια ερώτηση κάνω..
 Υ.Γ2. Θα ήθελα στο προπονητικό επιτελείο ανθρώπους ίσως πιο έμπειρους, μπαρουτοκαπνισμένους και τεχνικά καταρτισμένους να στηρίξουν τον Ιταλό. Βλέπω πολλούς μεν στον πάγκο, κανέναν όμως που να μου εμπνέει εμπιστοσύνη.

 ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΛΕΜΕ!!!!!