Μάλλον δεν πρέπει.
Δεν πρέπει, όχι να το σκεφτώ (που πρέπει), να το γράψω.
Θα το παρεξηγήσουν. Οι περισσότεροι. Από εμάς.
Και όλοι. Οι μπασκετικοί δημοσιογράφοι.
Ασφυκτιώ όμως. Το χέρι μου με τρώει. Τα πλήκτρα με καλούν να τα πατήσω.
Με συγκεκριμένη σειρά: Ο Ζήσης είναι ο πιο υπερτιμημένος της γενιάς του
.
Χορτασμένος από παραστάσεις στο υψηλότερο επίππεδο. Τις
μέχρι στιγμής διακρίσεις του τις πέτυχε πριν κλείσει τα 31. Η αναγνώριση που
λαμβάνει από τον χώρο του μπάσκετ (παίκτες, προπονητές, διοικητικοί παράγοντες,
θεσμικοί παράγοντες) είναι πολύ μεγάλη. Δεν θυμάμαι πουθενά να έχει ειπωθεί ή
γραφτεί το παραμικρό κακό για εκείνον. Δεν θυμάμαι να έχει δημιουργήσει το oποιοδήποτε επεισόδιο.
Στην πρωταθλήτρια ΑΕΚ προορίζοταν για «Αλβέρτης». Στο Τρεβίζο ο Μπλατ τον είχε σαν γιο του.
Στην ΤΣΣΚΑ έπεσε σε τεράστιες προσωπικότητες και δεν φάνηκε. Στην Σιένα ήταν ο
κουμανταδόρος της. Πέρασε 2 ανέμελα χρόνια σε Μπιλμπάο και Καζάν μέχρι να τον
καλέσει ο Ζοτς να του συμμαζέψει την ομάδα. Στην Μπάμπεργκ φέτος απολαμβάνει
όσα πέτυχε τα προηγούμενα χρόνια. Οι Γερμανοί αισθάνονται πως όταν σε λίγα
χρόνια στεφθούν πρωταθλητές Ευρώπης, θα θυμούνται τον Ζήση ως την πρώτη μεγάλη
προσωπικότητα που έφεραν στην ομάδα.
Όσα γράφω παραπάνω με τσιγκλάνε. Μπαίνουν οι αμφιβολίες.
«Πάλι λάθος έκανα» , σκέφτομαι. Προσπαθώ να τις διώξω αλλά εκείνες εκεί.
ΟΚ, πάμε απ’ την αρχή.
H εικόνα, το βίντεο είναι ο απόλυτος μάρτυρας. Τα γραπτά
μπορεί να παραφράζουν την αλήθεια. Θέλω να δω το παιχνίδι που τον έκανε άντρα:
Φτάνω στην βιβλιοθήκη:2005 – TOP 16 ΑΕΚ-Εφές: 70-69, buzzer beater, ranking 23.
Σε μια ΑΕΚ με μέτριους ξένους (Λόλις, Κους, Νίτσεβιτς, Τόμπι
Μπέιλι) ο 24χρονος Ζήσης την οδηγεί σε
ρεκόρ 4-2 στο TOP-16. Μένει
εκτός από Μπενετόν (Σίσκα, Μπλου, Μπουλέρι, Μαρκονάτο) και Εφές ( Ντόμερκαντ,
Σόλομον). Ο Ζήσης στο TOP-16
παίζει θαυμάσια: 14.3π, 3.5ας, 3.2ρ, 16 ranking. Ολοκληρωμένος γκαρντ.
«Euroleague player»
με πραγματικό χρόνο ήδη απ’ το 2001! Στα 24 είχε την εμπειρία και τις
ικανότητες για το βήμα παραπάνω: Μπενετόν του Μπλατ. Του Σίσκα. Του Νίκολας.
Του Μπαρνιάνι.
Αλλά πιο πριν Ευρωμπάσκετ. Βελιγράδι. Είναι ο πιο σταθερός
μας παίκτης. Αν δεν έκανε τα θαύματα ο Παπαλουκάς απ΄τα knockout και
μετά θα ήταν και ο καλύτερός μας.
Στο σημαντικότερο play της εικοσαετίας για την Εθνική μας ο
Ζήσης πήρε την ευθύνη της απόφασης: να εκτελέσει ή να δημιουργήσει.
Εκείνος μπούκαρε στη ρακέτα. Εκείνος
τράβηξε τον Ντιαό μαζί του. Εκείνος
έδωσε την ασσίστ σε ένα split out reverse που δεν βλέπουμε συχνά να εκτελείται με επιτυχία.Η δική του
πάσα άλλαξε την ιστορία της Εθνικής, του Διαμαντίδη. Επέστρεψε το μπάσκετ στις
συνήθειες των Ελλήνων.
(δύο ελεύθερες βολές και ένα τρίποντο μας έδωσαν τα θρυλικά
χρυσά. Καμπούρης – Διαμαντίδης. Για να
συμβεί αυτό έπρεπε ο Μ.Ιωάννου να χάσει το off balance δίποντο και ο Ζήσης να δώσει την
ασσίστ. Καλό είναι να μην ξεχνάμε τι συμβαίνει λίγα δευτερόλεπτα πριν την
κορύφωση)
Στην Ιαπωνία, σε ένα backcourt βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρά
μας (Παπαλουκάς στα prime του
-Διαμαντίδης-Σπανούλης-Ζήσης σε κατακόρυφη
ανοδική πορεία) ήταν το ιδανικό alter ego των υπολοίπων τριών. Σε οποιαδήποτε άλλη Εθνική θα έπαιζε
πεντάδα, σε εμάς ήταν ο 4ος γκαρντ. Πολυτέλεια σχεδόν ιερόσυλη.
Τα ωραία τελείωσαν.
Η αγκωνιά του Βαρεχάο έσβησε το παραμύθι.
ΤΣΣΚΑ – ΣΙΕΝΑ – ΦΕΝΕΡ. Όλοι τους ένα κοινό:
Στα σημαντικά παιχνίδια που τον χρειάζονταν δήλωνε…απων:
-Στην προημιτελική σειρά (’08) με τον Ολυμπιακό : 2.8π,
33%διπ, 0/3τρ, 0.7ασσιστ (3 αγωνες)
- Στο φάιναλ φορ του 2008 :άποντος, χωρίς ασσίστ.
- Στο φάιναλ φορ του 2009 αγωνίστηκε συνολικά 4 λεπτά!
-Στον ημιτελικό του 2011 : 4π, 0/4τρ, 1ασσιστ, 1 λαθ, 1 κλ
σε 12’ (ήττα από ΠΑΟ)
- Στον ημιτελικό του 2014 : 1/4διπ, 2ας, 1 λαθ σε 19 λ.σ.
(ήττα από Ρεαλ)
Από το 2006 και μετά σε μόλις 3 παιχνίδια playoffs ήταν απ’ τους διακριθέντες:
- στο 4ο με τον ΟΣΦΠ το ’11 (ranking 11, 6 ασσιστ, 6π, νίκη και
είσοδος στο ff)
- στο 4ο με τον ΟΣΦΠ το ’12 (ranking 11, 15π, 1ασσιστ, ήττα και
αποκλεισμός από το ff).
- στο 3ο με την Μακάμπι ( ranking 16, 19π, 5 ασσιστ, είσοδος σε ff)
Τα career high του είναι απ’τον καιρό της ΑΕΚ: ranking 29, pts: 22, assist:13, steals:4 .
Σίγουρα τον ρόλο της ΑΕΚ δεν τον ξαναβρήκε στις επόμενες
ομάδες του αλλά και πάλι κάτι δείχνει…
Πάμε στην Εθνική.
Ευρωμπάσκετ 2007: Κάνει φοβερό παιχνίδι στον μικρό τελικό
(23π / ήττα) αλλά σε όλα τα προηγούμενα ήταν …άνοστος.
Πεκίνο 2008: προημιτελικός 5π , 3ασ, 14λ.σ.
Ευρωμπάσκετ 2009: χωρίς Παπαλουκά – Διαμαντίδη, 7.6π
(42%διπ, 23%τρ), 1.3ασσιστ, 1.4λαθ, 3.7ριμπ(!!!).
Ευρωμπάσκετ 2015: προημιτελικός με Ισπανία 2/6σ, 3ασσιστ, 2
ριμπ, 18’
Η μ-ο-ν-α-δ-ι-κ-η του πραγματικά ηγετική εμφάνιση ήταν με
τους Τούρκους στον προημιτελικό του ’09: 14π, 7ρ, 38’
Κουράστηκα με τους αριθμούς αλλά έπρεπε να πείσω.
Tα
κατάφερα;
Για επίλογο θα αντίγραψω ένα παλαιότερο post που είχα
ανεβάσει:
Ζήσης: Μετά την αγκωνιά του Βαρεχάο
δεν ήταν ποτέ ο ίδιος. Σαν να έφυγε από μέσα του η επιθετικότητα, η ορμή που
έμπαινε στο ζωγραφιστό δίχως να φοβάται. Έγινε άλλος. «First pass point guard»
τον λένε πια. Μπούρδες. Ο Ζήσης είναι καλός δημιουργός, πολύ καλός εξισορροπιστής, καλός αμυντικός (αλλά με πολύ
θέληση) και όλα όσα θα ζητούσε μία top ομάδα απ’τον 4o
guard της. Με την διαφορά πως μέχρι και πριν το ’06 ήταν καλύτερος του
Σπανούλη. Μετά ήρθε ο Βαρεχάο..
Σίγουρα είναι καλός για τα αποδυτήρια, «ο γιος που θα
ήθελε να είχε ο Μπλατ» και άλλα πολλά που δεν απεικονίζονται στη στατιστική και
δεν φαίνονται στο παρκέ.
Ωραία όλα αυτά αλλά η Εθνική θέλει και άλλα. Δεν τον
μηδενίζω, ποτέ δεν αρνήθηκε κλήση της Εθνικής, ήταν μέλος σε 3 μετάλλια αλλά θα
έπρεπε να είναι εκτός Εθνικής. Όχι 3ος γκαρντ και σ ι γ ο υ ρ α όχι για 30’ απέναντι στους Ισπανούς. Ο
Μάντζαρης είναι πολύ καλύτερός του, δεν θα λείψει.
10 σχόλια:
υπογράφω την άποψή σου...υπερτιμημένος και άνοστος, καλό παιδί σίγουρα πάντως
Ενα αφιερωμα στον Αγγελο Κορωνιο θα ηθελα να σας ζητησω!
κάπου πρέπει να έχω γράψει για τον Κορωνιό...αν ανατρέξεις στο παρελθόν, θα το βρεις..
To βρηκα ευχαριστω,πολυ καλο αρθρο ανατριχιασα κ εγω σε αυτο το κλειστο μεγαλωσα μαζι του...σιγουρα ειχε ψηλοτερο ταβανι ο Αγγελος ομως εμεις τον ευχαριστουμε για αυτα που ζησαμε εκει μεσα!
έχει κανείς καμιά ιδέα ή πρόταση? σκέφτομαι πχ κάτι πιο σύγχρονο για τους πρωταγωνιστές της χρονιάς μέχρι τώρα..ή ένα άρθρο για Χένρι Τέρνερ..ίσως και για το Μήτσο που αποχωρεί....ακούω αν έχετε κάτι ενδιαφέρον να προτείνετε....
Στράτο,δεν θα σου προτείνω κάτι σύγχρονο....
Για Μπόζινταρ Μάλκοβιτς τι λες?
δεν είναι κακή ιδέα..πρέπει λίγο να ψάξω μεν..αλλά δεν είναι κακό..από βδομάδα θα ανεβάσω κάτι από όσα προείπα...ψιλό σκέφτηκα και Στόγιαν.
Παναγιώτης Λιαδέλης ίσως???...
Τι γίνεται παιδιά;Έχετε ενάμιση μήνα να αναρτήσετε άρθρο η αφιέρωμα.Λειπει πολύ η εξαιρετική σας δουλειά.
Τον είχα δει να κάνει τρελά πράγματα και να ρίχνει 28άρες με την εθνική παίδων στην ΕΡΤ3 θαρρώ, δεν θυμάμαι τουρνουά. Σουτάκι, διειδυτικός, πλαστικές κινήσεις. Νόμιζα ότι βρήκαμε τον επόμενο μεγάλο σκόρερ δυάρι. Τελικά, δεν έμελλε να γίνει έτσι, αλλά όπως και να'χει συνέβαλλε σε μεγάλες επιτυχίες.
Δημοσίευση σχολίου