Η αλήθεια είναι ότι η καλοκαιρινή ραστώνη δεν ευνοεί ιδιαίτερα μπασκετικές αναρτήσεις τέτοιες που να αφορούν είτε αφιερώματα βγαλμένα από το μακρινό παρελθόν είτε σε αντίστοιχα του παρόντος. Φαντάζομαι οι περισσότεροι από εμάς είναι -ή επιθυμούν να είναι- σε κάποια παραλία μακριά από την καθημερινότητα, απολαμβάνοντας το πολυθρύλητο ελληνικό καλοκαίρι (καφεδάκι-παρέα-μπανάκι κτλ). Κάτι αντίστοιχο δε συμβαίνει όμως και στην μπασκετική ειδησιογραφία καθώς κάτι οι μεταγραφές των ελληνικών και ξένων ομάδων, κάτι η προετοιμασία της Εθνικής μας ομάδος, εγείρουν συνεχώς ενδιαφέρουσες ειδήσεις, μερικές από τις οποίες θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε στην παρούσα ανάρτηση. Έχουμε και λέμε:
- To faoul or not to faoul?? Πέρασα ένα ολόκληρο απόγευμα συζητώντας με ένα φίλο μου σχετικά με την απόφαση του Πόποβιτς να μην κάνει φάουλ στην τελευταία άμυνα το 6ου τελικού εναντίον των Χιτ, απόφαση που,όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, του στέρησε τελικά τον 5ο τίτλο και κατά τη γνώμη μου μάλλον άδικα. Το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί ένα από τα πιο ακανθώδη και δαιδαλώδη στη μακρόχρονη ιστορία του μπάσκετ, καθώς και οι δύο αντίθετες απόψεις που υπάρχουν εδράζονται σε στιβαρά επιχειρήματα. Ξεπερνώντας την μάλλον -λαϊκή- αντίληψη που θέλει όλους τους Γιουγκοσκλάβους κόουτς να κάνουν οπωσδήποτε φάουλ,σε αντίθεση με την αμερικάνικη νοοτροπία του "παίζω άμυνα", καταλήξαμε στο εξής πρωτοφανές συμπέρασμα: "ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ". Συμφωνώ ότι ο κάθε κόουτς έχει μια διαμορφωμένη λογική και νοοτροπία -πολύ προτού φτάσει στην τελευταία φάση- με την οποία συχνά αποφασίζει να ζήσει ή να "πεθάνει", εντούτοις το παράδειγμα του τριπόντου του Ρέυ Άλλεν δε μπορεί να μην φωτίζει τη χαραμάδρα της προσαρμοστικότητας και της γρήγορης απόφασης αναλόγως της εξέλιξης του παιχνιδιού αλλά και του αντιπάλου. Με άλλά λόγια κύριε Πόποβιτς: 1) Δεν παίζετε ένα οποιοδήποτε παιχνίδι της κανονικής περιόδου, αλλά τελικό, 2) Με νίκη στέφθεστε πρωταθλητής, 3) Απέναντί σας έχετε μια ομάδα με πεντάδα που σουτάρουν ΟΛΟΙ (ακόμα και ο Μπος) τρίποντο, 4) Αντιμετωπίζετε τον καλύτερο σουτέρ 3 πόντων στην ιστορία του NBA, έναν τύπο που έχει ευστοχήσει σε πάνω από 2,500 τρίποντα, 5) Μένει χρόνος ΜΟΝΟ για μια επίθεση. Για βάλτε όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλο σας και εγώ θα δεχθώ ότι πάλι μιλάμε για πιθανότητες, καθώς το πρώτο σουτ των Χιτ ήταν άστοχο και κάλλιστα και το δεύτερο του Άλλεν θα μπορούσε να είχε την ίδια τύχη και τώρα ο σκληρός Ποπ να φοράει το δαχτυλίδι. Αλλά μιλάμε για πιθανότητες που μπορούν -ως αποδείχτηκε- να κρίνουν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα!!!!! Εσείς τι θα κάνατε?
- Επιστροφή Ζοτς. Γύρισε ο μάγος των πάγκων, αλλά κάτι μου λέει ότι η επιστροφή αυτή ήταν με "κρύα καρδιά". Ο Ζοτς είναι μεγάλος εγωιστής και νομίζω ότι προσδωκούσε σε κάτι πολύ πιο "glamorous" και μπασκετικά ελκυστικό από τον πάγκο της Φενέρ. Ισπανία να ήταν αυτό, Ρωσία να ήταν αυτό, ίσως και Μιλάνο, εντούτοις κατέληξε στη γείτονα χώρα. Και εδώ που τα λέμε, να φεύγεις από τον ΠΑΟ έχοντας κατακτήσει τα πάντα, για να επιστρέφεις στους πάγκους παίζοντας μπάσκετ στα βάθη της Ανατολίας με κάτι περίεργες ομάδες με δύσκολο όνομα, ίσως δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Το στοίχημα που αναλαμβάνει ο Ζοτς τεράστιο καθώς οι μόνιμα πρωταθλητές των καλοκαιρινών μεταγραφών Τούρκοι στο τέλος κάθε σαιζόν δεν τσεκάρουν τα εισιτήριά τους ούτε για το Final-Four!!! Λεφτά υπάρχουν, διάθεση υπάρχει, το όνομα του Ζοτς από μόνο του είναι κίνητρο μεγάλο για να έρθουν καλοί παίχτες, αλλά εδώ μιλαμε για μια προσπάθεια που θα ξεκινήσει από την αρχή, για ένα περιβάλλον καινούριο για έναν προπονητή που είχε συνηθίσει αλλιώς, για έναν τρόπο παιχνιδιού που ίσως ποτέ ξανά δεν έχει παίξει τουρκική ομάδα και κυρίως για έναν κορμό που δεν υπάρχει και πρέπει να φτιαχτεί. Η απόλυτη πρόκληση για τον απόλυτο Master Chef?? Έτσι φαίνεται και παρόλο που ο προκάτοχός του Πιανιτζάνι απέτυχε παταγωδώς, ποιος μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει το μέλλον του Ζέλικο στον πάγκο της Φενέρ? Οι πρώτες καλές μεταγραφές ήρθαν (Ζοριτς-Μπιέλιτσα) συν μια ακόμα έκπληξη (Κλέιζα) με την έννοια ότι πρόκειται για παίχτη που δεν έχει σχέση με το αγωνιστικό στυλ του νυν προπονητή του, αλλά η λειψανδρία στα γκαρντ συνεχίζεται -προσεγγίστηκε ο Καλάθης- και κάτι μου λέει ότι ο κόουτς δεν τρελαίνεται στην ιδέα να κουμαντάρει την ομάδα του ο ΜαΚάλεμπ. Μεγάλο στοίχημα για την επόμενη σαιζόν, εμένα με ιντριγκάρει πολύ η ιδέα να πάω κόντρα στον Ζοτς ότι δεν θα τα καταφέρει καθόλου.
- Το καλοκαίρι των αιωνίων. Διαφορετικό καλοκαίρι και για τους δύο. Ο πρωταθλητής Ευρώπης είχε να αντιμετωπίσει τη φυγή 4 παιχτών του πρώτης γραμμής και τελικά κατάφερε να κρατήσει τους 2 από αυτούς και κατά την ταπεινή μου γνώμη τους πιο σημαντικούς. Ο Σπανούλης είναι ίσως ο καλύτερος παίχτης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή και ο ηγέτης αυτής της ομάδος, ενώ ο Λο ίσως ο πιο αφανής MVP του ΟΣΦΠ τα τελευταία δύο χρόνια, η απουσία του οποίου ήταν σχεδόν καταδικαστική στους τελικούς εναντίον των πρασίνων. Μαζί με τους Μάντζαρη-Σλούκα-Κατσίβελη οι κόκκινοι στο backourt είναι υπερ-πλήρεις. Ο Μπαρτζώκας είδε πολλές φορές τους τελικούς εναντίον του ΠΑΟ και κατάλαβε ότι η ομάδα του υστερούσε σε αθλητικά προσόντα. Εξ ού και έφερε δύο αμερικανούς τύπου "Λάσμε", δηλαδή -undersized- πεντάρια με αθλητικές ικανότητες να παίζουν πάνω από το στεφάνι, καλούς ριμπάουντερ, γρήγορους στα πόδια, ιδίως ο Ντάστον, με κίνητρο και δίψα να κάνουν το παραπάνω βήμα στην καριέρα τους και γαρνίρισε τη συνταγή με ένα σκιάχτρο 2,16 προκειμένου να κρύψει το καλάθι από κοντούς ή και ψηλότερους εισβολείς. Καλύπτεται το κενό του Χάινς? Εγώ πιστεύω ότι θα καλυφθεί, καθώς ο φιλότιμος Καρλ πέρυσι υπήρχαν βραδιές που έπαιζε για 2 ή και 3 στην άμυνα καλύπτοντας τον Άντιτς, τον Πρίντεζη, τον Σερμαντίντι, τον Μαυροειδή και τον Πάουελ!!!!! Το επίπεδο της ενέργειας ανεβαίνει σημαντικά εντός του ζωγραφιστού, μια ένσταση μόνο όσον αφορά το επιθετικό παιχνίδι και ιδίως στο post, καθώς κανείς εκ των νέων αποκτημάτων δε φημίζεται για αυτό. Πολύ p&r προβλέπω. Η απώλεια του Παπανικολάου είναι σημαντική, καθώς ο νεαρός έδινε μεγάλη ενέργεια, ένταση, τρέξιμο, βοήθεια στα ριμπάουντ, ενώ η βελτίωση στο μακρινό του σουτ ξεκλείδωσε πολλές αντίπαλες άμυνες όταν αυτές έκλειναν στις διεισδύσεις του Σπανούλη. Πέραν άλλων παραμέτρων (νέος - Έλληνας-δεμένος με την ομάδα-ψημένος σε καταστάσεις πρωταθλητισμού) νομίζω ότι όπως ήρθαν τα πράγματα, γιατί το μπάσκετ είναι ΚΑΙ business, ο ΟΣΦΠ καλώς έκανε και τον άφησε, καθώς του χρόνου θα τον έχανε χωρίς το παραμικρό οικονομικό αντίκρυσμα, ενώ τώρα πήρε καλά χρήματα. Ο Λοτζέσκι δε μου γεμίζει το μάτι ιδίως στην άμυνα που φαίνεται αδύναμος, παρόλο που σουτάρει και πασάρει καλά, ενώ δεν έχει και αντίστοιχες παραστάσεις, ο Περπέρογλου έχει μια εκνευριστική σταστιμότητα τα τελευταία χρόνια και ίσως στη θέση αυτή το κόκκινο ρόστερ να χρειάζεται μια ένεση. Ο Παπαπέτρου είναι εξαιρετική κίνηση αλλά πιο πολύ για το άμεσο μέλλον θα προσέθετα παρά για το άμεσο παρόν.
Οι πράσινοι πέρασαν ένα καλοκαίρι σχετικά ήρεμο καθώς μόνο με το θέμα του Λάσμε ανησύχησαν μέχρις ότου κλείσει ευνοϊκά και το κεφάλαιο αυτό. Ο περσινός κορμός κρατήθηκε (ΔΔ-Μπράμος-Ούκιτς-Ματσιούλις-Γκιστ-Λάσμε), ο Κάρι ανταμείφθηκε για τις εξαιρετικές του εμφανίσεις με νέο συμβόλαιο, ο συνήθης Φώτσης γύρισε, οι νέοι Παππάς-Βλάντο θα δώσουν αλλά κυρίως θα μάθουν πολλά φέτος, ο Μαυροκεφαλίδης ήρθε ως καλύτερος επιθετικά αντί-Τσαρτσαρής αλλά χειρότερος αμυντικά, το κινέζικο ανέκδοτο τελικά απεδείχθη πραγματικότητα και bonus ο Μπατίστ για να κλείσει την καριέρα του και ίσως να προσφέρει ποιοτικά 10λεπτα. Η ομάδα μοιάζει πλήρης ιδίως στις θέσεις των ψηλών (Γκιστ-Λάσμε-Φώτσης-Μαυροκεφαλίδης-Μπατίστ), αλλά ο ΔΔ φέτος αγγίζει τα 34, ο Κάρι τα έχει ήδη πιάσει, ενώ ο Παππάς πρώτη φορά φέτος θα κληθεί να παίξει σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Έχουμε ένα θεματάκι εκεί μου φαίνεται, γιατί βλέπω τον Ούκιτς να τρέχει σε όλο το γήπεδο και να μαρκάρει μέχρι και τις.. κάλτσες του!!!!
- Εθνική ομάδα. Για κάποιο λόγο δε μπορώ καθόλου να συμμεριστώ την αισιοδοξία που διαχέεται μέσα από τους κόλπους της ομάδος μας αλλά και τους δημοσιογραφικούς κύκλους. Να είμαι εγώ απαιτητικός ή απαισιόδοξος? Μπορεί. Πάντως, πέραν των πολλών και ηχηρών απουσιών από το ερχόμενο Ευρωμπάσκετ, άλλο βάσιμο λόγο για να θεωρώ την ομάδα μας φαβορί για μετάλλιο δεν έχω. Νομίζω ότι βράζει στο ίδιο καζάνι με ακόμα 4-5 ομάδες και όπως πάντα το κρίσιμο χιαστί ματς στους 8 θα καταδείξει τις δυνατότητές μας. Έχουμε νέο τεχνικό, άρα αναμένουμε κάποια τουλάχιστον καινούρια κόλπα, αν και η φυσιογνωμία της ομάδος μας με έμφαση στη δυνατή άμυνα, το σετ παιχνίδι στην επίθεση, τα πολλά p&r δεν πρόκειται να αλλοιωθούν όπως φαίνεται. Η απώλεια του Καλάθη για μένα είναι πολύ σημαντική καθώς τα χαρακτηριστικά του και στην άμυνα και στην επίθεση δεν υπάρχουν σε άλλον περιφερειακό, ενώ το παιχνίδι του ταιριάζει και κουμπώνει άψογα με αυτό του ηγέτη της Εθνικής μας, Σπανούλη. Απώλεια. Ευτυχώς από ύψη έχουμε και μάλιστα άφθονα (Μπουρούσης-Φώτσης-Πρίντεζης-Καϊμακόγλου-Βουγιούκας-Μαυροκεφαλίδης) και αν προσθέσουμε τις σταθερές αξίες των κουμπάρων Σπανούλη-Ζήση καθώς και του πλέον μπλαουγκράνα Παπανικολάου, ένας κορμός ήδη γενιέται. Για τις θέσεις των πλάγιων δε ξέρω τι θα γίνει καθώς ο Βασιλειάδης μου δείχνει στάσιμος, ο Μπράμος παίχτης ειδικών αποστολών και ο Γιάνκοβιτς άγουρος ακόμα. Δική μου κακή ανάμνηση είναι ότι στις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις είχαμε σοβαρό πρόβλημα στο μακρινό σουτ? Ερωτηματικό και ο κόουτς, πρώτη φορά σε τέτοια διοργάνωση με εθνική ομάδα.
-Ομάδα Νέων. Παρόλο που έλειπα προσπάθησα και κατάφερα να παρακολουθήσω μερικά παιχνίδια της και σχημάτισα μια εικόνα για μερικούς από τους παίχτες που αναμένονται να στελεχώσουν τη μεγάλη εθνική ομάδα σε μερικά χρόνια. Με μια γρήγορη ματιά τα εξής:
Ο Μποχωρίδης έχει τα φόντα να γίνει εξαιρετικός παίχτης. Ψηλό κορμί (1,96), στεγνό, ζερβοχέρης, παίζει με την αυτοπεποίθηση από τα λεπτά συμμετοχής του με τον Άρη, βλέπει γήπεδο, σουτάρει και από μέση και από μακρινή απόσταση -αν και αυτό χρήζει μεγάλης βελτίωσης-, πολύ καλό ballhandling, έχει στοιχεία ηγέτη και το αντίστοιχο θράσσος. Αν δουλέψει μαζί του ο Αγγέλου και τον "μπολιάσει" με χρόνο συμμετοχής, το παιχνίδι του θα "απλωθεί" περισσότερο. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η σωματική του ενδυνάμωση αλλά και η βελτίωση της άμυνας του, γιατί μαρκάρει όρθιος.
Ο Παπαπέτρου είναι ίσως ο πιο έτοιμος παίχτης σωματικά να παίξει σε υψηλό επίπεδο. Οι Αμερικανοί είναι επιστήμονες να δουλεύουν τους παίχτες σε μικρή ηλικία και αυτό φαίνεται!!! Εξαιρετικός σουτέρ, είτε στατικός υποδεχόμενος τη μπάλα είτε μετά από σκριν, υποδειγματικό release, μπορεί να βάλει τη μπάλα στο παρκέ και να φτάσει μέχρι το καλάθι, έχει κινήσεις στο post με κοντύτερους αντιπάλους, αίσθηση του ριμπάουντ σε άμυνα και επίθεση, project που έχει κάνει του αιώνιους να ξερογλείφονται, στην ηλικία του καλύτερος του Παπανικολάου. Φαίνεται και σοβαρό παιδί καθώς ως προτεραιότητα βάζει την επιστροφή του στο κολλέγιο και κατά τη γνώμη πολύ καλά θα κάνει.
Ο Λαρεντζάκης μου έδωσε την αίσθηση των παλιών σκόρερ που με έναν εντελώς αδόκιμο τρόπο έβαζαν τη μπάλα στο καλάθι. Σαν να έβλεπα τον Διαμαντόπουλο κάποιες φορές. Τρομερή αίσθηση του καλαθιού, σούταρε χωρίς καν να το βλέπει, τρομερή αυτοπεποίθηση με την οποία χωνόταν στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας για να σκοράρει, έβλεπες στο πρόσωπό του πόσο ήθελε τη μπάλα για να σκοράρει. Θυμάμαι 1-2 επιθέσεις που χρειαζόμασταν να σκοράρουμε και η μπάλα πήγε κατευθείαν στα δικά του χέρια. Αδούλευτος σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, αλλά νομίζω προικισμένος με αυτή την αίσθηση του σκόρερ.
Ο Αγραβάνης και σε κοψιά αλλά και σε τρόπο παιχνιδιού μου θύμισε λίγο Φώτση στα πρώτα του άγουρα χρόνια. Αγύμναστο σώμα, μακριά χέρια, γρήγορα πόδια, ακμή και εφηβεία σε όλο του το πρόσωπο, άγουρες κινήσεις στην επίθεση, επιρρεπής στα φάουλ στην άμυνα και όμως.. στα ξαφνικά μπορεί να σου βάλει είτε τρίποντο είτε να καρφώσει τη μπάλα παίρνοντας την εσωτερική, πηδάει ψηλά για το κόψιμο, κυνηγάει και κοντύτερους στην άμυνα, παθιάζεται και βρίζει γνωστούς και άγνωστους εντός του παιχνιδιού και γενικά μου δείχνει μια "γοητευτική" αφέλεια και αθωότητα που είχα να δω από τον Batman!!
Για τον Αντετοκούμπο, εγώ τι να πω? Τον διάλεξαν στον Νο. 15 του φετινού ντραφτ. ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, αλλά έχουν χαθεί πολλά τέτοια ταλέντα. Τύχη στον πιτσιρικά και τα μυαλά εντός του κεφαλιού του.
Ακούστηκαν κάτι περίεργα για τσακωμούς και βαριά λόγια πριν τον "τελικό" με την Ισπανία και αυτό δείχνει μόνο ότι παραμένουν μικρά παιδιά που χρειάζονται παιδαγωγό.
Επανέρχομαι
8 σχόλια:
Συμμεριζομαι την ανησυχια σου η καλυτερα κρυμμενη απαισιοδοξια που εχεις για την Εθνικη.. Καπου εκει βρισκομαι και εγω, φετος θα ηθελα να δω την επαναφορα της Εθνικης στο γνωριμο αμυντικο προσανατολισμο και στο σετ παιχνιδι .
Στο λεω αυτο γιατι το στοιχειο αυτο δεν ξαναφανηκε απο την εποχη του Καζλαουσκας μεχρι και τη περσινη ηττα απο Νιγηρια..
Ο Τρινκιερι παει προς τα εκει και αυτο ειναι το μονο θετικο που κραταω .
Δεν μας θεωρω φαβορι για βαθρο , πιο πιθανες χωρες για τις τρεις πρωτες θεσεις βλεπω τις Γαλλια-Σλοβενια -Ισπανια...
Καλο βραδυ
Ακομα δεν αρχισαν οι διακοπες μου οποτε επωφελουμαι την υπαρξη του μπλογκ ...
Μανος
@Μάνος: Εν αρχή γρήγορα να αρχίσουν οι διακοπές σου και να τις απολαύσεις.
Για την Εθνική συμφωνώ, νομίζω ότι μας λείπει κάτι για να κάνουμε το επόμενο βήμα είτε αυτό είναι η νοοτροπία του νικητή είτε ένα ξεκάθαρο Νο.2 να αναλάβει σε δύσκολες στιγμές.
Και Κροατία θα έβαζα μέσα ίσως και Ρωσία, παρόλο που τα έμπλεξαν με τον προπονητή εκεί.
Γεια σου Στρατο ,
Ευχαριστω για την απαντηση .
Κοβονται Παππας Γιανκοβιτς οποτε παμε σε Βασιλειαδη πιο πολυ σε θεση 2 αν δεν κανω λαθος, ελπιζω να βγαλει κανα σουτ αυτη τη φορα ...
Προτιμουσα Παππα παντως....
Αν δεν ελειπαν Μαντζαρης -Καλαθης ειχαμε τα φοντα για πιο πανω...
Μανος.
@Manos: Μεταξύ μας και εγώ Παππά θα προτιμούσα γιατί μου βγάζει μια μεγαλύτερη επιθετική "αλητεία" και αυτοπεποίθηση, αλλά το έλλειμα της εμπειρίας και ο πανομοιότυπος τρόπος παιχνιδιού με του Σπανούλη, ίσως τελικα τον "κόψουν" από την αποστολή.
Μάντζαρης-Καλάθης ΜΕΓΑΛΕΣ απώλειες, έχεις δίκιο.
Γειά σας παιδιά, ελπίζω να ξεκουράζεστε γιατί πλησιάζει ευρωμπάσκετ...
Πραγματικά βουρκώνω όταν σκέφτομαι την τωρινή εθνική μας γιατί μου βγάζει αίσθηση ομάδας με περιορισμένες δυνατότητες, ειδικά λόγω του ότι έχει πάψει να την χαρακτηρίζει η αγωνιστικότητα που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Μετά όμως από αυτό που διάβασα σήμερα για τον Παπά: http://www.sport24.gr/Basket/ElladaBasket/EthnikiBasket/o_trinkeri_esteile_ton_pappa_spiti_toy.2363826.html
με συνεπήρε η αισιοδοξία!!!!
Ελπίζω ο Ιταλός να βοηθήσει να γίνει πάλι η ομάδα σκληροτράχηλη και πειθαρχημένη.
Gas
@Gas: Καλημέρα φίλε Gas!! Έχω μια αίσθηση ότι για τον Παππά η φετινή χρονιά στον ΠΑΟ θα είναι καθοριστική. Ή θα καταλάβει την ευκαιρία που του ανοίγεται και σε ένα προστατευμένο περιβάλλον (ΔΔ-Αλβέρτης-Φώτσης-Μπατίστ) θα αναδείξει το ταλέντο του ή θα μιλάμε πάλι για περίπτωση Διαμαντόπουλου.
Για την Εθνική, κρατώ μικρό καλάθι.Θέλω να δω και κάποιους αγώνες της φιλικούς, αλλά μέχρι τώρα δεν την συμπεριλαμβάνω στα φαβορί.
Αντε ρε Στρατο, χαθηκες :P
την ιδια κουβεντα ειχα και εγω για τον τελικο στο NBA. πλεον ομως πιστευω οτι το "λαθος" δεν ηταν αν η ομαδα επρεπε να κανει φαουλ η οχι αλλα οτι επαιζε χωρις "σοβαρο" ριμπαουντερ. Ο Duncan ηταω για καποιο λογο εξω με αποτελεσμα στο σουτ του LeBron να μην εγινε ποτε box-out. Για το φαουλ νομιζω η απαντηση ειναι εδω: https://www.youtube.com/watch?v=lelwe0FL8O4
ΥΓ: Ο Αντετοκουμπο εχει τα φοντα να αφησει ιστορια στο NBA.
@Thanos KappA: Δεν έχεις άδικο υπό την έννοια ότι η πρώτη άμυνα που έπαιξαν ήταν σωστή και αν εξασφάλιζαν το αμυντικό ριμπάουντ μετά το άστοχο σουτ, όλα θα ήταν ιστορία. Ακόμα και έτσι όμως, θα μπορούσαν να "κατεβάσουν" τα χέρια του Μπος που πήρε το ριμπάουντ, προτού πασάρει στον Άλλεν και τώρα να καμαρώνουν με το δαχτυλίδι.
Δημοσίευση σχολίου