Βέλη, τόξα , πυρομαχικά...
Αποτελούσε επί πολλά χρόνια τη σημαία της. Ικανός σκόρερ για την εποχή (με προσόν τις διεισδύσεις) , κατέθετε τεράστια αποθέματα αυταπάρνησησης και ψύχης.
Η συνέντευξη στον Ν.Παπαδογιάννη είναι συγκλονιστική : "Γράψε πως 15 χρόνια στην ΑΕΚ και δεν έκανα ένα φίλο. Λυτρώθηκα που έφυγα".
(Το περίεργο(?) είναι πως και ο διάδοχός του σε θέση και ηγεσία Κώστας Παταβούκας , με το ίδιο παράπονο έφυγε δύο καλοκαίρια μετά.)
Μήπως τελικά η ΑΕΚ τρώει τα παιδιά της; Πρόχειρα πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό οι Γκέκος , Παταβούκας , Κακιούζης. Και σίγουρα δεν είναι οι μόνοι...
1 σχόλια:
Άλλος ένας από τους ήρωες της εποχής της αθωότητας (μέσα '80-αρχές '90)
Αργύρης.
Δημοσίευση σχολίου