RSS

Final Four: Παρίσι 1991

To τελευταίο ταγκό στο Παρίσι
Με το final four να κοντοζυγώνει , το Τρίποντο δεν θα ήταν δυνατόν να μην φορέσει τα γιορτινά του.
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα και από ένα final four για να ξαναθυμηθούν - αν και δεν τα ξέχασαν ποτέ- οι μεγάλοι.
Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Βασίλη Σκουντή για το αφιέρωμα που έγραψε πριν λίγα χρόνια για το All Star Basket (και δημοσίευσε πέρισυ στο gazzeta.gr). Eμείς απ' την μεριά μας το αναδημοσιεύουμε γιατί είναι κρίμα να βρίσκεται διάσπαρτή στο δυαδίκτυο μια τόσο αξιέπαινη προσπάθεια.
Επίσης θα αναδημοσιεύουμε και μία συνέντευξη από κάθε πρωταθλητή Ευρώπης, όπως την έδωσε στο euroleague.net

Για να προσθέσουμε και την δικιά μας πινελιά στο αφιέρωμα , θα παραθέτουμε ολόκληρο το βίντεο του κάθε τελικού (είτε απ' το αρχείο μας , είτε απ' το δυαδίκτυο) ενώ θα επακολουθεί μία ανάλυση του τελικού , ορισμένα περίεργα στατιστικά του φάιναλ φορ, η στήλη "Αυτό το ξέρατε" ,  και για κερασάκι θα σας βάζουμε φωτογραφίες από περιοδικά της εποχής  (Τρίποντο, Active, κ.α.).



Ο τελικός...

Οι Νόρις απ' την μία πλευρά (6π στα πρώτα 5 λεπτά) και o Λίστερ απ' την άλλη (11 πόντους όλους στο πρώτο ημίχρονο) ξεκίνησαν καλά τον αγώνα. Ο Παβλίσεβιτς έκλεισε τη ρακέτα των Καταλανών με το να μαζεύονται οι πάντες κοντά στο ζωγραφιστό ώστε να αποτρέψουν να πάρουν οι δύο ξένοι της Μπαρτσελόνα πολλά σουτ (μόλις 15 απ' τα 44 δίποντα επιχείρησαν μαζί οι Ορτίθ - Νόρις). Ρίσκαραν τα σουτ των περιφερειακών από μέση απόσταση  και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε (Σολοθάμπαλ 3/12 , Μοντέρο 2/7 , Σαν Επιφάνειο 3/9, Γκαλιλέα 0/3). Ο Ρενέσες έπαιξε για αρκετή ώρα με 3 περιφερειακούς μπας και καταφέρει να ανοίξει το ρυθμό. Αλλά οι Γιουγκοσλάβοι ήταν συγκεντρωμένοι στις επιστροφές τους και οι περίφημοι ισπανικοί αιφνιδιασμοί δεν έκαναν την εμφάνισή τους. Στην άμυνα ο Μαλίκοβιτς - παραδόξως- δεν παρουσιάσε κάτι το φοβερό. Ένα απλό - για να μην γράψω αναιμικό- man to man χωρίς τη παραμικρή προσαρμογή σε καταστάσεις missmatch.
Απ' την άλλη , η ΠΟΠ '84  έπαιξε σκυλίσια άμυνα και στην επίθεση έκανε τα απλά: Kaλό πάσινγκ γκέιμ , υπομονή να βρεθεί το ελεύθερο σουτ  (17ασ / 27διπ) και προσοχή στα φθηνά λάθη. Ο Σάβιτς γινόταν αποδέκτης ουκ ολίγων διεισδύσεων των περιφερειακών (Παβίσεβιτς - Σρετένοβιτς) ενώ ο Λέστερ ήταν  τόσο ..."κατσίκι" όσο μαχητής . Η φιλοσοφία του νικητή που είχε μπολιαστεί στους εναπομείναντες Γιουγκοσλάβους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις "αναποδιές"  (Περάσοβιτς και Λέστερ έξω με 5 φάουλ απ' το 30') που μπήκαν στο δρόμο τους: O Σάβιτς πέτυχε 7 απ' τους 11 της ομάδας του μετατρέποντας το 48-50 σε 50-61. Ο "6ος παίκτης" Λούκα Παβίσεβιτς με 5πόντους έκανε το 56-66 , τελειώνοντας ουσιαστικά τον τελικό. Ποιόν δεν αναφέραμε; Μα φυσικά τον σούπερσταρ Τόνι Κούκοτς. Αμυντικά μπορεί να εξαφάνισε τον Έπι αλλά επιθετικά ήταν σε τραγική μέρα. Αφού να φανταστείτε πως απ' τα 4 δίποντα που ευστόχησε , τα δύο ήταν με κάρφωμα! Φυσικά αυτό δεν άφησε να επηρεάσει την ομάδα του , με τον ίδιο να θυσιάζει το εγώ του στο βωμό του 3ου Κυπέλλου. Το οποίο και πήρε.   

  • Η Μπαρτσελόνα μάζεψε περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ , λάθεψε λιγότερες φορές, έκλεψε περισσότερες φορές , ήταν πιο εύστοχη στα σουτ τριών πόντων. Τι της έφταιξε (στατιστικά μιλώντας); Το τραγικό ποσοστό στις βολές (13/25) και οι 10(!) τάπες που δέχθηκε (4 έκανε ο Κούκοτς).
  • Μπορεί ο Σάβιτς να κέρδισε το χειροκρότημα (27π, 9/13) και ο Κούκοτς το βραβείο , αλλά ο Σρετένοβιτς με τις 7 ασσίστ , το μόλις 1 λάθος και την απόλυτη ευστοχία στα σουτ που επιχείρησε , κέρδισε τα εύσημα των ειδικων.
  • Έλειψαν  οι Φεράν (μεταγραφή στη Μπανταλόνα) και Χιμένεθ (τραυματίας) . Η ομάδα της Βαρκελώνης δεν είχε έναν ποιοτικό ψηλό που θα σηκωθεί απ' το πάγκο για να αλλάξει τις ισορροπίες του παιχνιδιού. Οι Γκονζάλεθ και Τράμπο δεν κάνουν μισό Χιμένεθ μαζί.
  • Ο Νόρις έκανε κακό φάιναλ φορ. Στον τελικό δε σε 29' κέρδισε μόλις 3 ριμπάουντ.
  • Παικταράς ο Κούκοτς αλλά στο τελικό επουδενί δεν έπρεπε να ψηφιστεί πολυτιμότερος (4/14σ , 7ρ, 4λ , 4κοψ, 2 ασ). Ας όψεται το μάρκετινγκ.
  • Το γράφει και ο Σκουντής παρακάτω: Νόρις - Ορτίθ : 20p , 4/9β , 8/17δ , 15ριμπ , 1κοψ / Σάβιτς: 27π , 9/12β , 9/13δ, 4ρ , 2κοψ. Πέρισυ τον έβαλε ο Μάλκοβιτς για να σπρώχνει τον Νόρις και φέτος έδωσε στον Παβλίσεβιτς το Πρωταθλητριών! Αυτό και αν λέγεται πρόοδος...
  • Ο Έπι σε ένα ακόμη τελικό ήταν "non factor" (8π, 0/4τρ, 4ασ,3κλ).

 


Το Final Four με αριθμούς...


  •  Ξέρετε ποιός επωμίστηκε τις περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες της Μπαρτσελόνα κατά τη διάρκεια του φάιναλ φορ; Ο Σολοθάμπαλ (26 fg)!!! Ούτε ο Έπι, ούτε ο Ορτιθ, ούτε ο Νόρις , ούτε ο Μοντέρο. Το γιατί είχε το ελεύθερο απ' τον Μάλκοβιτς δεν θα το μάθουμε ποτέ...
     
  • Για το ζεστό τους χέρι δεν φημίζονται οι Γιουγκοσλάβοι; Ε λοιπόν αυτή τη φορά κάθε άλλο παρά καυτή ήταν η Ποπ'84. Τα 2/15 τριπ ουδόλως τους κόστισαν εναντίων Ιταλών και Ισπανών. (Ο Έπι τα πήγε λίγο καλύτερα με 2/10...)
     
  • Στον ημιτελικό εναντίων της Σκαβολίνι , οι Κούκοτς - Παβίσεβιτς μοίρασαν από 11 και 10 ασσίστ αντίστοιχα.



    Πρώτος σκόρερ:          Z.Σάβιτς 34,5π 
    Πρώτος ριμπάουντερ: Χ.Π. Ορτίθ 11,5ρ
    Πρώτος σε ασσίστ:     Ζ.Σρετένοβιτς 8,5 ασ
      

    ΟΙ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ
    MΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΜΑΚΑΜΠΙ 101-67
    ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Γκαλιλέα, Αλμέιδα, Σολοθάμπαλ 11, Τράμπο 19, Γκονζάλεθ 6, Μοντέρο 25, Ορτίζ 13, Εστεγέρ, Νόρις 9, Σαν Επιφάνιο 18
    ΜΑΚΑΜΠΙ: Χένεφελντ 4, Ντάνιελ 5, Γκούντες 4, Μέρσερ 6, Σιμς 11, Λίπιν 2, Τζάμσι 7, Χόρτον 16, Ρόαγιαλ 12

    ΠΟΠ ’84 -ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ 93-87
    ΠΟΠ ’84: Σρετένοβιτς 13, Περάσοβιτς 20, Παβίσεβιτς, Κούκοτς 14, Ταμπά 2, Σάβιτς 25, Λέστερ 6, Νάγκλιτς 13
    ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ: Γκράτσις 6, Μανίφικο 12, Μπόνι 3, Κουκ 24, Ντέι 19, Τζαμπολίνι 6, Κόστα 7, Γκρατόνι

    Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 3Η ΘΕΣΗ
    ΜΑΚΑΜΠΙ -ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ 83-81
    ΜΑΚΑΜΠΙ: Χένεφελντ 12, Ντάνιελ 3, Γκούντες 21, Μέρσερε 4, Σιμς, Τζάμσι 22, Χόρτον 8, Ρόαγιαλ 13
    ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ: Γκράτσις 10, Μανίφικο 16, Μπόνι 4, Κουκ 19, Ντέι 16, Τζαμπολινι 5, Κόστα 9, Γκρατόνι 2

    Ο ΤΕΛΙΚΟΣ
    ΠΟΠ 84-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 70-65
    ΠΟΠ 84: Σρετένοβιτς 7 (7ασ.), Λέστερ 11 (5/8δ., 1/1β,, Περάσοβιτς 6, Κούκοτς 8 (4/11δ., 0/3 τρ., 7ρ., 2ασ., 4τ.), Σάβιτς 27 (9/13δ., 9/12β., 4ρ., 2τ.), Παβίτσεβιτς 7, Τάμπακ 2, Νάγκλιτς 2. Κόουτς: Παβλίσεβιτς
    ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Σολοθάμπαλ 7, Γκονζάλεθ 9, Σαν Επιφάνιο 8, Ορτίζ 12 (5/9δ., 2/4β., 12ρ., 3κλ.), Νόρις 8 (3ρ., 3ασ.), Γκαλιλέα, Μοντέρο 9 (3ασ.), Τράμπο 12 (5/6δ., 2/5β., 6ρ.). Κόουτς: Μάλκοβιτς
    Διαιτητές: Νταβίντοφ (Σοβιετική Ένωση)- Ρήγας (Ελλάδα)

    απαραίτητη σημείωση: Tα στατιστικά ελήφθησαν απ' το Τρίποντο.
      
    4ο ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ
    ΠΟΤΕ: Τρίτη 16 και Πέμπτη 18 Απριλίου 1991. ΠΟΥ: Palais de Bercy, Παρίσι. ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Ποπ 84 Σπλιτ... ...ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Απόντες για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια. ΜVP: Τόνι Κούκοτς
    H oμάδα που εμφανίστηκε στο Παρίσι (ερήμην ημών των Ελλήνων, καθώς ο Αρης έχασε την “do or die” παρτίδα της τελευταίας αγωνιστικής στο Πέζαρο, ελέω και του Γάλλου διαιτητή Μαρζέν!) ) για να διεκδικήσει το three-peat και να ισοφαρίσει το... προϊστορικό ρεκόρ της ASK Ρίγας ήταν όντως αγνώριστη. Ο Μάλκοβιτς βρισκόταν στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, ο Ράτζα έπαιρνε όλο το χαρτί στη Μεσατζέρο Ρόμα, ο Ιβάνοβιτς αγωνιζόταν στη Τζιρόνα και ο Σόμπιν είχε μετακομίσει στον Αρη. Συν τοις άλλοις η ομάδα που κατέπληξε στο Μόναχο και στη Σαραγόσα είχε μετονομαστεί από Γιουγκοπλάστικα σε  ΡΟΡ ’84, αλλά φορούσε ακόμη κίτρινα και, διάβολε, είχε καλά κρυμμένο και απείραχτο το μέταλλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.
    Αγνώριστη, αλλά και πάλι ανίκητη! Με τον (μετέπειτα προπονητή του Παναθηναϊκού)  Ζέλικο Παβλίσεβιτς στον πάγκο και τον απίθανο Αϊβι Λέστερ ως (πρώτο στην Ιστορία της) ξένο , η ομάδα του Σπλιτ πέταξε πάνω στα φτερά του Σάβιτς και του Κούκοτς και το διέπραξε! Αν ο τίτλος στο Μόναχο ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους και εκείνος στη Σαραγόσα υπέρβαση, η νίκη στο Παρίσι συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των θαυμάτων!
    Με τον Μπόζα στον πάγκο και καθοδηγούμενη από τον καθ’ όλα συναρπαστικό Μοντέρο, η Μπαρτσελόνα έδωσε ρεσιτάλ στον ημιτελικό και έκανε φύλλο και φτερό τη Μακάμπι (101-67). Η ΡΟΡ ’84 σημείωσε μια... επαγγελματική νίκη κατά της Σκαβολίνι και ο τελικός προοιωνιζόταν ως η πολυπόθητη άφιξη των Καταλανών στη Γη της Επαγγελίας. Αμ δε!
    Ούτε ο Μάλκοβιτς, ούτε η παλιά φρουρά, ούτε το δίδυμο Νόρις-Ορτίθ άλλαξαν το πεπρωμένο. Στον τελικό οι (όχι για πολύ ακόμη ενωμένοι) Γιουγκοσλάβοι παρά την αστοχία του Κούκοτς (4/14 σουτ) απέδειξαν ότι οι αρχές και η φιλοσοφία βρίσκονται υπεράνω προσώπων, ακόμη και συνθηκών ενός αγώνα: στο τέλος της βραδιάς ο Ζόραν Σάβιτς με το ένα του χέρι κρατούσε και ρουφούσε το νέκταρ και με το άλλο  πότιζε την Μπαρτσελόνα με το κώνειο!
    Ήταν, φαίνεται, γραφτό το τελευταίο (από τα τρία) τάνγκο της η θρυλική ομάδα του Σπλιτ να το χορέψει με τον αέρα αληθινών βιρτουόζων στο Παρίσι, επιβεβαιώνοντας απολύτως τον τίτλο της  ταινίας του Μπερτολούτσι (“Last tango in Paris”). Μόνο που σε αντίθεση με τον Ιταλό σκηνοθέτη, τον Μάρλον Μπράντο και τη Μαρία Σνάιντερ, οι “ζούτκο” πήραν το Όσκαρ και μάλιστα εν μέσω  αποθέωσης!

    Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
    1.      Ποπ ‘84 Σπλιτ
    2.      Μπαρτσελόνα
    3.      Μακάμπι Τελ Αβίβ
    4.      Σκαβολίνι Πέζαρο

    ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

  • ΚΩΔΙΚΟΣ: Three-peat, αν και ο τίτλος είναι μεταγενέστερος, καθότι αναφέρεται στα τρία συνεχή πρωταθλήματα των Μπουλς (1991-1992-1993) χλώρια που (θρυλείται ότι) έχει κατατεθεί από τον Πατ Ράιλι στο Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ! Ταιριάζει γάντι όμως και στη Γιουγκοπλάστικα που όπως ο...Μανωλιός άλλαξε τα ρούχα του και απλώς τα φόρεσε αλλιώς. Στην κυριολεξία  μάλιστα, διότι  η POP ’84 είναι φίρμα ρούχων!
  • Ο ΩΡΑΙΟΣ: Ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς επέστρεψε δριμύτερος στον ευρωπαϊκό θρόνο, κατακτώντας το δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών της καριέρας του, μετά από εκείνο του 1986 με την Τσιμπόνα στη Βουδαπέστη. Δικαίως λοιπόν έκτοτε αυτοσυστηνόταν ως ο «Mr two cups», καθότι στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και με τον διάσημο στα πέρατα του κόσμου Ντράζεν Πέτροβιτς και με τον... ανώνυμο Αϊβι Λέστερ !
  • Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Ο Μπόζα άφησε το Σπλιτ για τις ισπανικές πεσέτες και για να δώσει σάρκα και οστά στο στοιχειωμένο όνειρο της Μπαρτσελόνα, αλλά τζίφος. Τα βλαστάρια του ήθελαν να του αποδείξουν (και στο Παρίσι) πόσο καλά τους έμαθε την τέχνη της νίκης.
  • Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ: Από τερματοφύλακας της Ζένιτσα, πρωταθλητής Ευρώπης και μάλιστα με... όργια! Ο Ζόραν Σάβιτς σημείωσε 52 πόντους στα δυο ματς, ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος και προανήγγειλε τη λαμπρή συνέχεια της καριέρας του, αλλά αδικήθηκε κατάφωρα στην ψηφοφορία για τον MVP, τίτλος που ελέω ονόματος και μάρκετινγκ απονεμήθηκε στον Κούκοτς. Νema problema!
  • ΠΗΓΕ ΤΣΑΜΠΑ: Το όνειρο των Γάλλων  να κατακτήσουν το τρόπαιο στο σπίτι τους. Δεν πήγαν καν στο φάιναλ φορ, αλλά πίσω είχε η αχλάδα την ουρά. Για την ακρίβεια την είχε (η αχλάδα της Λιμόζ)  μετά από δύο χρόνια, στο Φάληρο, όπου έμελλε να πάρει την εκδίκηση του ο Μάλκοβιτς.
  • ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Αγανακτισμένοι οπαδοί της Σκαβολίνι δεν συγχώρησαν την ομάδα τους για τις δύο ήττες και μετά τον «μικρό τελικό» με τη Μακάμπι πέταξαν τομάτες, αυγά και άλλα είδη μαναβικής και μπακαλικής στον Σέρτζιο Σκαριόλο και στους παίκτες.
  • Η ΓΚΑΦΑ: Λίγα λεπτά πριν από τη λήξη του τελικού ο Κούκοτς πέτυχε ένα καλάθι και επιστρέφοντας στην άμυνα, πέρασε μπροστά από τον πάγκο της Μπαρτσελόνα. Ο Μάλκοβιτς ζαλισμένος από τη διαγραφόμενη ήττα, του χάιδεψε τα οπίσθια και (αργότερα εξομολογήθηκε ότι) του έδωσε και μια οδηγία στα πεταχτά!
  • ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ: Τελικά είναι ή δεν είναι καλός προπονητής ο Ζε-Πα, που -καλή του ώρα- είναι προπονητής της εθνικής ομάδας της Ιαπωνίας
  • Η ΑΤΑΚΑ: «Είμαι ο καλύτερος Αμερικανός παίκτης του κόσμου»! Ιδού το προϊόν της έκρηξης ενθουσιασμού από τον Αϊβι Λέστερ, μετά τη λήξη του τελικού. Παιδί του North Carolina State, ο ... άσημος μέχρι εκείνη τη στιγμή και άτεχνος Λέστερ στρατολογήθηκε κοψοχρονιά από την ΡΟΡ ‘84  αλλά αποδείχτηκε σκυλί του πολέμου και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην επιτυχία της Pop 84.
  • ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Με τον Ράτζα να βρίσκεται στη Μεσατζέρο και τον Σόμπιν στον Αρη, ο Σάβιτς τράβηξε όλο το λούκι μέσα στη ρακέτα. Και στάθηκε στο ύψος του, καταπίνοντας τα αντίπαλα δίδυμα: στον ημιτελικό είχε 25 πόντους και 8 ριμπάουντ έναντι 19π. και 8ρ.των Μανίφικο - Κόστα , ενώ  στον τελικό “έγραψε” 27 πόντους και 4 ριμπάουντ έναντι 20π. και 15ρ. των Νόρις-Ορτίθ. Τέσσερις σε συσκευασία ενός!
  • ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ: Μετά από είκοσι χρόνια ο (αληθινός και όχι ψευδεπίγραφος MVP του τέταρτου Φάιναλ Φορ) Ζόραν Σάβιτς κι αφού κόσμησε και το ελληνικό πρωτάθλημα ως παίκτης του ΠΑΟΚ έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Στην τελευταία ενασχόλησή του με τα μπασκετικά δρώμενα διετέλεσε τζένεραλ μάνατζερ της Μπαρτσελόνα, με προπονητή τον Ιβάνοβιτς.
  • ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ... Τη μελαγχολία που κρυβόταν πίσω από τους πανηγυρισμούς των πρωταθλητών και την προφητεία του μάνατζερ της ομάδας, Γιόσιπ Μπίλιτς, που έβλεπε στον ορίζοντα του τον εμφύλιο πόλεμο και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ένας γάμος που μετά από λίγες εβδομάδες  έγινε κηδεία!
  • ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ: Τώρα που το σκέπτομαι, αυτό θα ήταν το μοναδικό Φάιναλ Φορ, που θα μου διέφευγε! Ο Αρης είχε αποκλειστεί και εγώ ψαχνόμουν για το ταξίδι, που μου έπεσε ως μάννα εξ ουρανού και μάλιστα το ψάρεψα μέσα στην... πισίνα! Τις ίδιες μέρες η εθνική ομάδα ανδρών του γουότερ πόλο (στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αθήνας) συμμετείχε σε ένα τουρνουά στο Παρίσι και -ω του θαύματος- ήταν η σειρά του “Ελεύθερου Τύπου” στη λίστα των αποστολών του ΠΣΑΤ. Πέταξα τη σκούφια μου, πρόλαβα να διαπιστευθώ για το Φάιναλ Φορ και έτρεχα από την πισίνα του Λιλάκ στο Μπερσί και τούμπαλιν, ενώ τα βράδια ξεκοιλιαζόμαστε στο φαγητό με τον τότε προπονητή της εθνικής ομάδας (και πατέρα του Φράνκο) Μίλε Νάκιτς και τον συχωρεμένο συνεργάτη του, Τάκη Μίχαλο. Ένα βράδυ, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να φάγαμε πέντε φορές! Α, αυτό ήταν επίσης το μοναδικό Φάιναλ Φορ στο οποίο έκανα και λίγο τουρισμό, παρασυρόμενος από τον (παλαίμαχο πολίστα) Μάρκελλο Σιταρένιο και την (πρώην κολυμβήτρια) Ελένη Φούντα που μόλις είχαν παντρευτεί και έκαναν τον μήνα του μέλιτος στο Παρίσι! Είδα λοιπόν από κοντά τον Πύργο του Αϊφελ, την Παναγία των Παρισίων, την Αψίδα του Θριάμβου, το Λούβρο και τα υπόλοιπα αξιοθέατα της πόλης του φωτός γιατί με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό στα επόμενα Παριζιάνικα Φάιναλ Φορ, δεν θα τα έβλεπα ούτε σε κατ ποστάλ!
 Bασίλης Σκουντής / ΑLL STAR BASKET / gazzeta.gr

Aυτό το ξέρατε;

Ο Άρης των χιλίων προβλημάτων , με Σόμπιν και Σέλερς για δίδυμο ξένων, με οικονομικά προβλήματα ,με το φάντασμα του Ιωαννίδη να τον κυνηγά,  παρ' ολίγον να περάσει για 4η συνεχόμενη φορά σε φάιναλ φορ.
Μετά από ένα ξέφρενο πρώτο γύρο , χρειάζεται νίκη εκτός έδρας επί της αδύναμης Κίνγκστον στο Λονδίνο. Ο Μάθιου Κάνιγκχαμ με ένα καλάθι ελάχιστα πριν τη λήξη της παράτασης υποχρεώνει σε ήττα τον Άρη , αποτέλεσμα που δεν μπόρεσε να "σβήσει" στους επόμενους αγώνες.

σαν παλιό σινεμά...

Τι τον θέλετε τον Ράτζα , εγώ είμαι εδώ!
Καλά ρε Drazen έπρεπε να περάσουν
 τόσα χρόνια για να με εκτιμήσεις;














  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όντως από τις πιο άδικες ανδείδεις MVP που έχουν γίνει κατά γενική ομολογία το άξιζε ο Σάβιτς που το πήρε 7 χρόνια αργότερα. Καλός χρυσός ο Τόνι αλλά ο μετέπειτα παοκτζης ήταν που το άξιζε

http://www.sport24.gr/Columns/comments/h_koryfaia_pentada_toy_paok.567330.html

Αλήθεια εκείνος ο Άιβι Λέστερ τι απέγινε μετά; Ξέρουμαι που αλλού αγωνίστηκε; Να υποθέσω βέβαια ότι τότε έπαιζε μόνο στους ευρωπαϊκούς αγώνες της Γιουγκοπλάστικα και όχι και στο πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας

Αργύρης

Drazen είπε...

Αργύρη ,
Στην Α2 Γαλλίας έπαιξε , σε μία ομάδα με το όνομα Κονιάκ!!! μετά 2-3 χρόνια τα παράτησε.
Αλτικός , μαχητής αλλά από μπάσκετ "μυρωδιάς".

Ανώνυμος είπε...

Τι σου κανει το μαρκετινγκ(για τον Κουκοτς εννοω καθως ο Σαβιτς το αξιζε)

Δημοσίευση σχολίου