Oι εξωγήινες εμφανίσεις του μύθου
Γκάσολ παρακίνησαν τον basketiko και εμένα να θυμηθούμε
πότε ένας μπασκετμπολίστας με παραστάσεις σαν του σταρ των Μπουλς σήκωσε Ευρωμπάσκετ.
Εδώ δεν μιλάμε για δύο ή τρία παιχνίδια που έπαιξε φοβερά κάποιος ή για ένα
καταπληκτικό τελικό που έπαιξε (σαν τον Τζόρτζεβιτς το 1995). Μιλάμε για συνεχόμενους
αγώνες από την αρχή έως το τέλος του τουρνουά. Και στο τέλος κέρδισε η ομάδα
του (γι’αυτό αποκλείεται από την συζήτηση ο Ντιρκ το 2005).
Εμείς πήγαμε πολύ πίσω στα χρόνια του 1987 και στον Νίκο Γκάλη. Τότε που όλοι
θυμόμαστε / μάθαμε τι πέτυχε.
Αν πάλι θέλουμε να θυμηθούμε πότε ήταν
η τελευταία φορά που ένας Έλληνας στιγμάτισε με τις εμφανίσεις του ένα τουρνουά
(έστω και αν δεν ανέβηκε στο πρώτο βάθρο) πρέπει να πάμε – πάλι – πολύ πίσω.
Έχει εξήγηση γιατί πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στο μακρινό παρελθόν. Το μπάσκετ
άλλαξε, ο ρυθμός ανέβηκε και ένα παιχνίδι που τελείωνε με 4 παίκτες να παίζουν
πάνω από 30’ λεπτά μας τελείωσε.
(σημ. εκτός και αν είσαι Κατσικάρης και επιλέγεις να παίξεις προημιτελικό
με τέσσερις να αγωνίζονται , το 2015, για παραπάνω από 30 λεπτά…)
Το 2007 ήταν η Ομάδα που πετύχαινε τις ανατροπές, το ’05 ο Παπαλουκάς μέχρι
τον προημιτελικό δεν βλεπόταν και μετά ντύθηκε Jason Kidd, το ’98 ήταν πότε ο Κορωνιός πότε ο Αλβέρτης πότε ο Κορωνιός, το ’95 ο Φάνης
με τον Οικονόμου.
Ταξιδεύουμε 25 χρόνια πίσω και φτάνουμε στην Αργεντινή. Τότε που ο Παναγιώτης
Γιαννάκης έκανε σε κάθε του εμφάνιση όλο το γήπεδο να τον χειροκροτεί. Τότε
που, απόντος του Γκάλη, άλλαξε ο ρόλος του και έγινε σουτινγκ γκαρντ – σκόρερ.
Στόχος αυτής της ανάρτησης είναι να ξαναθυμηθούμε τον τραυματισμό του Γκάλη,
την απουσία του από το Παγκόσμιο αλλά και να ανοίξει μία παρελθοντολαγνική κουβέντα:
Με τον Γκάλη στη σύνθεσή μας πόσο μακρυά θα πηγαίναμε;
Θα φτάναμε στα μετάλλια;
Τον άκουσα πριν λίγο καιρό σε μία συνέντευξή του στον Β.Σκουντή. Καιρό είχα να μάθω νέα του. Κουβέντιαζαν για την πόλωση Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, με τον Σκουντή να θυμίζει πως κάποτε οι ΑΕΚτζήδες βγήκαν στους δρόμους για την αφεντιά του!