Είναι παράξενο αλλά σε κάθε μεγάλη στιγμή της Γερμανίας η εθνική μας ομάδα έπαιζε σημαντικό ρόλο.
Το 1992 στο προολυμπιακό τουρνουά οι δύο ομάδες έπαιξαν ουσιαστικά την πρόκρισή τους και την δυνατότητα να έχουν μια ευκαιρία να αγωνιστούν απέναντι στην Dream Team. Το 1993 έπρεπε να μας κερδίσουν στον ημιτελικό για να το κατακτήσουν. Το 2001 μας κέρδισαν, πέρασαν και τους μέτριους Γάλλους των Ρισασέ, Μπιλμπά, young Parker περνώντας στους "4" όπου και μας ξανασυστήθηκαν ως υπολογίσιμη δύναμη. Το 2005 παίξαμε μαζί στο τελικό, στην μεγαλύτερη διάκριση του Νοβίτσκι με την εθνική του ομάδα. To 2022 μας κέρδισαν στα προημιτελικά τερματίζοντας στην 3η θέση τελικά στο χάλκινο μετάλλιο
Πάμε να θυμηθούμε τον αγώνα ομίλου που έπαιξε η Εθνική μας απέναντι στον Ντίρκ. Ένα ματς καθαρή αυτοκτονία. Ας θυμηθούμε τα πως και τα γιατι:
- Στο ημίχρονο είμαστε μπροστά 47-31. Η άμυνα στον Νοβίτσκι έχει πάει εξαιρετικά (6π), η τριάδα Αλβέρτης - Παπαλουκάς - Σιγάλας πετάει φωτιές. Έχουμε 8/11 τρίποντα έναντι 1/15. Στα rebounds υστερούσαμε κάπως (16-21) αλλά που να φανταστούμε τι θα επακολουθούσε σε αυτό τον τομέα.
- Την διαφορά την πήραμε εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του τηλεγραφόξυλου Σον Μπράντλεϊ να γυρνάει γρήγορα στην άμυνα. Η τακτική μας ήταν clog the paint, αμυντικό ριμπάουντ και ο Παπαλουκάς στο transition.
- Στο 2ο ημίχρονο ο Ρολάντο Μπλάκμαν που ήταν βοηθός προπονητή είχε μια ιδέα: Να ψηλώσει πάρα πολύ την πεντάδα ώστε να αποκτήσει πλεονέκτημα στο ριμπάουντ και άρα περισσότερες κατοχές. Φέμερλιγκ - Οκουλάγια και Νοβίτσκι στο "3". Μπίνγκο! 21 επιθετικά ριμπάουντ
- Μπορεί να θυμόμαστε όλοι το τραγικό 2ο ημίχρονο αλλά το πράγμα έδειχε απο το 1ο ημίχρονο. Μετά το 11' η Εθνική μας έχασε με 27 πόντους διαφορά
- Ο Παπαλουκάς είχε στα τελευταία 30'' 1/6 βολές....
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου