Τρίποντο

To 1980 έμελε να γίνει μία ευλογημένη χρονιά για τους «φούριος ρόχας». Ευλογημένη , αλλά όχι λόγω διακρίσεων. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σοβιετικής Ένωσης οι Μπράντεμπερ και Κορμπαλάν την έφτασαν στην τιμητική 4^η θέση αλλά ο στόχος τους ήταν το μετάλλιο. Στο ποδόσφαιρο απογοήτευσαν στο Euro της Ιταλίας. Στο βόλεϊ δεν είχαν καν δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες .

Οι απαντήσεις

1) Ρούντι Τομτζάνοβιτς- Σωστό το σχόλιο για την μπουνιά
2) Άγγιζε το μάγουλο ή τη φαβορίτα του
3) Φιλάει το δεξί του χέρι και δείχνει κάτι ψηλά
4) Τον ΜακΡέι εννοούσα, πράγματι από καρδιά έφυγε
5) Μακαράς
6) Ποδαράς (Σωστό και το Αριδάς όμως)
7) Ντάρυλ Ντόκινς
8) Κωνσταντινίδου ("θηλυκός Γκάλης")-Κλιγκοπούλου-Παπαηλία

Οι νέες ερωτήσεις

1) Ποιος κάρφωσε 4 τρίποντα στον ΠΑΟΚ εναντίον της Μπενετόν στον τελικό της Αθήνας και ποιανου η απουσία θεωρήθηκε σημαντική και γιατί?
2) Ξένος Αμερικανός ψηλός του ΠΑΟΚ στον τελικό εναντίον της Ταουγκρές στο γήπεδο της τελευταίας
3) Την πρώτη χρονιά του Τάρπλεϋ στον Άρη ποιον Αμερικανό είχε για συμπαίχτη?
4) Ο MJ "καρφώνει" τους Cavs με το περίφημο "The Shot" και αρχίζει τους πανηγυρισμούς. Το όνομα του αμυντικού που μετά πέφτει απογοητευμένος στο έδαφος ΑΛΛΑ και του συμπαίχτη του που πάει πρώτος να τον αγκαλιάσει και σε ποια ελληνική ομάδα έπαιξε?
5) Ρεκόρ συνεχόμενων παιχνιδιών στο NBA???
6) Πρώτο επίσημο παιχνίδι του Γκάλη στην Ελλάδα εναντίον ποιας ομάδος και πόσους έβαλε??
7) Παίχτης του Ηρακλή και μετέπειτα του ΟΣΦΠ, γιος πρώην παίχτη και προπονητή του μπάσκετ?
8) Αργεντινός ψηλός που έπαιξε στο Λιμάνι (δεν είναι πολλοί για αυτο δε βάζω χρονολογία)?
9) Αμερικανός του Άρη που διετέλεσε και αρχηγός του?

Μιλάμε για δουλειά για το Σαβκο...

Επειδή στα ακραιφνώς μπασκετικά ζητήματα, όλοι μου έχετε βάλει τα "γυαλιά" σκέφτηκα να επανέλθω με πιο περίεργες ερωτήσεις στο σημερινό quiz που έχουν σχέση με το μπάσκετ μήπως και καταφέρω να δυσκολέψω λίγο τους αναγνώστες μας.

1) Προπονητής ΝΒΑ ενεπλάκη σε τρομακτικό ατύχημα με συνέπεια το πρόσωπό του να "ξαναφτιαχτεί" από την αρχή ύστερα από πολύωρες απανωτές εγχειρήσεις?

2) Χαρακτηριστική κίνηση του Χόρνασεκ των Utah Jazz λίγο πριν εκτελέσει ελεύθερες βολές?

3) Η ίδια ερώτηση για τον Φώτση αφού σουτάρει και ευστοχήσει??

4) Αμερικανός παλιός παίχτης του ΠΑΟΚ που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αν θυμάμαι καλά?

5) Τη δεκαετία '80-90 έλληνας παίχτης του ΠΑΟΚ περιφερειακός έπαιζε στο 3 με κύριο χρακτηριστικό το καλό μακρινό σουτ?

6) Ίδια δεκαετία έλληνας παίχτης της ΑΕΚ με επώνυμο που "μύριζε"??

7) Αμερικανός που έπαιξε και στην Ευρώπη και έδινε ονόματα στα καρφώματά του??

8) 3 παίχτριες της γυναικείας ομάδος Σπόρτιγκ που κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια??

Τώρα που τις ξανακοιτάω...πάλι εύκολες μου φαίνονται...

Ειλικρινά έχω αρχίσει και ανησυχώ καθώς φαίνεται ότι ξέρετε και θυμάστε πολύ περισσότερα από εμένα στις ερωτήσεις που θέτω. Θα "στίψω" το μυαλό μου και άλλο για να επανέλθω. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1) Νικ με 13/13, σωστό το σχόλιο για Τάρπλεϋ με 12/12.
2) Ο τίγρης (Βαγγέλης Αλεξανδρής) ήταν ο πρώτος άτυχος...
3) Bulls vs Miwakee Bucks
4) Καρλ Μαλόουν σχεδόν 13 δεύτερα!!!
5) 20,000....ήθελα να τον ρωτήσω πόσες ήταν από αυτές "μπάζα"....
6) Τόνι Κόστνερ
7) Χάβλισεκ-Μπράουν (εναντίον ΠΑΟΚ)- Μπερντ.

Αλήθεια σας λέω όλες οι ερωτήσεις που τίθενται από εμένα είναι χωρίς καμία έξτρα βοήθεια από παλιά ΤΡΙΠΟΝΤΑ ή το Google και ευελπιστώ ότι κάνετε το ίδιο.

Θα επανέλθω δριμύτερος....

Προσδεθείτε μαζί μας για το ταξίδι που σας (μας) ετοιμάσαμε. Οι νίκες και οι ήττες , οι λύπες και οι χαρές, τα συναισθήματα που τόσο απλόχερα μας χάρισε η Εθνική θα παρελάσουν απ' το blog μας. Συνεχίζουμε με τον ημιτελικό της Αθήνας

Βάζω στοίχημα ότι μέχρι το τέλος της ημέρας, θα έχουν απαντηθεί όλες...

1) Ποιος έχει το ρεκόρ εύστοχων διπόντων στην Α1 και ποιο είναι αυτό?

2) Ποιος πρωτομάρκαρε τον Γκάλη σε προπόνηση του Άρη λέγοντας μετά από 10 λεπτά "άστο,αυτός δεν πιάνεται με τίποτα"??

3) Εναντίον ποιας ομάδας ο Ρόντμαν έβαλε 3 τρία τρίποντα όταν έπαιζε στους.....

4) Η μεγαλύτερη προσευχή παίχτη του ΝΒΑ προτού σουτάρει βολές (χρόνο περίπου-παίχτης)??

5) Με πόσες γυναίκες ισυχριζόταν ότι είχε κοιμηθεί ο Wilt the Stilt??

6) Ξένος σέντερ του Σπόρτιγκ με επίθετο ίδιο με ενός διάσημου ηθοποιού του Χόλιγουντ?

7) Τρία "διάσημα" κλεψίματα που έκριναν την έκβαση παιχνιδιών.

Αναμένουμε...

Το πιο εύκολο και σύνηθες σε κάθε προσπάθεια ή πόνημα είναι η στασιμότητα, η ρουτίνα και η αέναη (επανα)διαπραγμάτευση των ίδιων θεμάτων, με τον ίδιο τρόπο, το ίδιο ύφος και στυλ, η εξάντληση έως τελευταίας ρανίδας κάθε καλής και πρωτότυπης ιδέας, ιδίως δε, όταν αυτό βρίσκει την ανάλογη ανταπόκριση. Ο θυμόσοφος λαός μας το λέει κάπως αλλιώς, "εχθρός του καλού είναι το καλύτερο" και δε θα με βρείτε να έχω μεγάλες διαφωνίες επ' αυτού. Παρόλα αυτά και επειδή το blog αυτό είναι το μεράκι μας, η διέξοδος μας από την καθημερινότητα, η δίοδος έκφρασής μας και επειδή εκτιμούμε και σεβόμαστε ΟΛΟΥΣ εσάς που είτε καθημερινά είτε πιο σε πιο αραιά διαστήματα επισκέπτεστε την ιστοσελίδα μας διαβάζοντας πρόσφατες ή/και παλιότερες αναρτήσεις, χρειαζόμαστε τη συμβουλή σας, τις παρατηρήσεις σας, τις επιθυμίες σας προκειμένου να ανανεωθούμε, να "φρεσκαριστούμε", να βρούμε ίσως και νέα κίνητρα και τρόπους να κρατήσουμε το δικό μας αλλά και το δικό ΣΑΣ ενδιαφέρον ζεστό.

Έχοντας αυτό κατά νου παραθέτω μερικές ερωτήσεις στις οποίες ο καθένας από τους αναγνώστες μας, γιατί όχι και συνεργάτες μας, παρακαλείται όπως εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του, τις ιδέες του, τις προτάσεις του, τις αντιρρήσεις του, ακόμα και με τόνο αυστηρό, απαιτητικό, και έχετε το λόγο όλων ημών των δημιουργών του παρόντος, ότι θα τις λάβουμε σοβαρά υπόψη και θα τις μελετήσουμε ενδελεχώς. Ενόψει μάλιστα και της καινούριας μπασκετικής χρονιάς που ξεκινάει σε όλα τα επίπεδα, η συμβο(υ)λή σας είναι καθοριστική για εμάς.

1) Περισσότερα ρετρό παιχνίδια
2) Περισσότερες αφιερώσεις σε θρύλους του παγκόσμιου μπάσκετ
3) Quiz με θεματολογία προηγούμενων δεκαετιών
4) Θέματα-αναλύσεις-προβλέψεις για το ΝΒΑ και τις ομάδες
5) Πιο πολλά βιντεάκια στις αναρτήσεις
6) Δημοσίευση ανάρτησης από αναγνώστες μας
7) Σημειώσεις-παρατηρήσεις-σχόλια για τα γραφικά του blog
8) Δημοσίευση αυτοτελών παλιών άρθρων του ΤΡΙΠΟΝΤΟΥ
9) Αφιερώματα σε σημαντικά παιχνίδια της Α1 ή Ευρωλίγκας προηγουμένων ετών
10) Μια φορά τη βδομάδα ραντεβού σε συγκεκριμένο γήπεδο για μερικά μονάκια εναντίον των συντελεστών του blog με αναγνώστες με τους χαμένους να πληρώνουν μετά τις μπύρες.

Αναμένουμε...

Ας μεταφερθούμε νοερώς στο μακρινό μέλλον όπου όλα τα μέλη της σημερινής εθνικής μας ομάδος θα έχουν με το καλό ολοκληρώσει την καριέρα τους με τις αντίστοιχες επιτυχίες που θα αρμόζει στον καθένα και ας σταθούμε στη στιγμή εκείνη που ο γιος ή η κόρη καθενός από αυτούς, βλέποντας ίσως ένα σχετικό αφιέρωμα στην τηλεόραση, θα τους κάνει την ερώτηση του τίτλου προσδοκώντας μια ειλικρινή απάντηση. Θα απαντούσα αν ήμουν ο...

Επίτηδες δεν θέλησα να γράψω κάτι αμέσως μετά το τέλος του χθεσινού αγώνα. Θέλησα να αφήσω να περάσει η μέρα, να φύγει η απογοήτευση, να πέσουν οι σφυγμοί και να προσπαθήσω να καταγράψω τι είδα με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική ματιά. Και μη μένοντας σε αυτό, να προχωρήσω και στο ματς με τους Σέρβους για την είσοδο στο Προλυμπιακό. Υποσχόμενος ότι μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ θα κάνω μια διεξοδική ανάλυση για κάθε παίχτη ατομικά, για την ομάδα ως σύνολο και τους προπονητές, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα εξής, δεχόμενος ότι μπορεί να είμαι σκληρός και αυστηρός:

Η ώρα είναι περασμένη για να κάνω οποιαδήποτε σύνταξη ώστε να παρουσιάσω ένα κείμενο με αρχή και τέλος. Αν’ αυτού – και ας με συγχωρήσετε – ορισμένες σκέψεις γύρω απ’ τον αγώνα….

Από τη στιγμή που έγιναν γνωστά τα χιαστί παιχνίδια, νομίζω ότι για τις επόμενες 2-3 μέρες η μπασκετική δημοσιογραφία, επίσημη και ανεπίσημη, θα αναλωθεί σε κρίσεις, αναλύσεις, σκέψεις, προτροπές, ευχολόγια, αναφορές στο παρελθόν προετοιμάζοντας το έδαφος για τον -πρώτο κατά σειρά καθώς θα ακολουθήσει ακόμα ένας- "νυν υπέρ πάντων αγώνας" εναντίον των Γάλλων την ερχόμενη Πέμπτη. Παρόλο που δεν έχω παρακολουθήσει έναν ολόκληρο αγώνα της Γαλλικής ομάδος, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας τη γνώμη μου, αποφορτισμένη από "εθνικόφρονες" θριαμβολογίες και συναισθηματισμούς, σχετικά με τον επικείμενο αγώνα.

Η χθεσινή εμφάνιση αυτής της Εθνικής με γέμισε ελπίδες για κάτι πολύ καλό σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Απέναντι σε έναν αντίπαλο με ηχηρά ονόματα , αλλά χωρίς ομαδικότητα και προπονητή... , εμείς αντιπαρατάξαμε την σκληρή ομαδική άμυνα και συγκεκριμένα παιχνίδια και plays στην επίθεση , πράγμα που ειναι αναμφισβητητα έργο Ζούρου μέχρι στιγμής .Τώρα με νίκη επί της Ρωσίας πιθανότατα θα αντιμετωπίσουμε τον πιο βατό αντιπαλο από τους 4 στα προημιτελικά..
Ιδού λοιπόν εν συντομία η κριτική των διεθνών ξεκινώντας από τον προπονητη:

Όπως οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) φίλοι του blog, παρακολούθησα κι εγώ προχθές τον αγώνα Ελλάδα- Κροατία. Όπως σε κάθε αγώνα μπάσκετ που βλέπω, ήμουν εντελώς απορροφημένος από το παιχνίδι, μέχρι που συνειδητοποίησα πως στην πεντάδα της Κροατίας υπήρχε κάποιος Ντοντέι Ντρέιπερ. Σταμάτησα για λίγα λεπτά να ασχολούμαι με το παιχνίδι. Τι να σας πω… με ξένισε πάρα πολύ! Μα είναι δυνατόν να υπάρχει Αμερικανός παίκτης στην εθνική Κροατίας; ΤΗΣ ΚΡΟΑΤΙΑΣ;;;

Παρόλο που τα σφηνάκια είναι με διαφορά ο πιο ξεκάθαρος και γρήγορος τρόπος και να αφήσεις το περιεχόμενο του πορτοφολιού σου στο μπαρ αλλά και να ζαλιστείς (πιστέψτε με έχω προσωπική πείρα σε αυτό), επιτρέψτε μου να σας "κεράσω" μερικά εντελώς ανώδυνα όπως προέκυψαν από την εξέλιξη του Ευρωμπάσκετ μέχρι τώρα. Στην υγειά σας λοιπόν...

Δυστυχώς δε μοιράζομαι την εξαιρετική αναλυτική ικανότητα των co-bloggers μου ως προς το κάθε ένα ξεχωριστά παιχνίδι της εθνικής, αν και συμφωνώ σχεδόν με κλειστά μάτια στο σύνολο των απόψεών τους, όπως τις έχουν καταθέσει. Από πλευράς μου βλέποντας και τα 5 πρώτα ματς της ομάδος μας, θα προσπαθήσω να κάνω μια ατομική ανάλυση της εικόνας που παρουσίασε κάθε παίχτης, του προπονητικού μας επιτελείου καθώς και να συνοψίσω μερικά γενικά συμπεράσματα ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Έχουμε και λέμε:

Ρυθμός: Το μπάσκετ που παίξαμε στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν φτιαγμένο απ’ τα καλύτερα υλικά του μπάσκετ. Έτριβα τα μάτια μου , νόμιζα πως παρακολουθούσα τους Λέικερς των 80’s. Έψαχνα τον Μάτζικ και τον Γουόρθι και τους έβρισκα στα πρόσωπα των Καλάθη και Φώτση. Έβλεπα τον Βασιλειάδη να παίζει τρομερή άμυνα και στην επίθεση να βάζει τρίποντα και τον φανταζόμουν σαν άλλον Μάικλ Κούπερ. Το όνειρο κράτησε ένα δεκάλεπτο. Δεν είναι και λίγο , μα ούτε και πολύ.

Ρυθμός: επιτέλους μετά από απουσία ενός χρόνου (Μουντομπάσκετ ’10) ξαναείδαν τα ματάκια μου την γαλανόλευκη να τρέχει. Ο speedy Καλάθης διάβαζε σωστά το πότε και αναλάμβανε και το … πως.