Τρίποντο

Θυμίζει λίγο από λευκό Jordan?...



στα καρφώματα μόνο...

Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com απέκτησε scanner, σκανάρει προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!
Συνεχίζουμε με ένα άρθρο φωτιά του Φ.Συρίγου για τον προπονητή του Άρη , Λάζαρο Λέσιτς.

Παρελθοντολάγνοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το 3-ponto.blogspot.com απέκτησε scanner, σκανάρει προϊστορικά τεύχη απ' το Τρίποντο (και όχι μόνο) και τα φέρνει στο φως!
Συνεχίζουμε με ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τον Άρη της περιόδου '90-'91 , την απομάκρυνση του Ιωαννίδη , τις μεταγραφές , τον Γιαννάκη και τον ρόλο του Νίκου Γκάλη σε όλα τα παραπάνω!
πηγή : Τρίποντο

Η πλειοψηφία του κόσμου, ακούγοντας τη λέξη Η.Π.Α. σκέφτονται μια χώρα στην οποία επικρατεί ο καπιταλισμός, οι ανισότητες και γενικότερα ο νόμος του ισχυρού. Σε γενικές γραμμές η αντίληψη αυτή δεν είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Στις Η.ΠΑ. ο εργασιακός χώρος είναι από τους πιο ανταγωνιστικούς παγκοσμίως (οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν θεσμοθετημένη ετήσια άδεια με αποδοχές) και το ποσοστό ανισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι από τα μεγαλύτερα του αναπτυγμένου κόσμου (το εισόδημα του πλουσιότερου 10% είναι περίπου 14 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα του φτωχότερου 10%).

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με το μπάσκετ από τα παιδικά μας χρόνια κουβαλάμε ακόμα μέσα μας κάποιες "μπασκετικές" ιαχές που έχουν μείνει στο χρόνο και μας έχουν σημαδέψει. Συνθήματα, τραγούδια, χαρακτηρισμοί που εντυπώθηκαν για πάντα στο "σκληρό δίσκο" της μνήμης μας και όταν τα ανακαλούμε έχουν την ίδια ένταση όπως την πρώτη φορά που τα πρωτοακούσαμε. Το τραγούδι της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ του 1987? Το τραγούδι του Άρη ερμηνευμένο από τη Μαρινέλλα? Την ιαχή "defence-defence" από τις μεταδόσεις του ΝΒΑ? Το "κλάψε-κλάψε" στον Γιαννάκη και πόσα ακόμα? Μαζί σας σήμερα θα μοιραστώ τη δική μου ιαχή όπως προσωποποιήθηκε σε ένα πολύ μεγάλο παίχτη, αντίπαλο για πολλά χρόνια της αγαπημένης μου ομάδος, επ ευκαιρία των γενεθλείων που είχε πριν από λίγες μέρες. Μια ιαχή που σχεδόν με στοιχείωνε τα παιδο-εφηβικά μου χρόνια καθώς αφιερωνόταν σε έναν παίχτη που τότε σχεδόν αντιπαθούσα, επειδή απειλούσε την πρωτοκαθεδρία της ομάδος μου, αλλά τώρα πλέον σέβομαι και αποδέχομαι ως έναν από τους καλύτερους που πάτησαν ποτέ το πόδι τους στα ελληνικά παρκέ. "Ω Μπάνε Μπάνε......"

To 3-pontoblogspot.com θυμάται τον 5ο τελικό του 1995 και παρουσιάζει την ανάλυση του αγώνα όπως την έγραψε ο Γιάννης Ντεντόπουλος για το Τρίποντο εκείνης της εποχής , καθώς και ένα bonus material έκπληξη...

Εν αρχή ήταν ο Γκάλης. Αν και αυτό ίσως δεν είναι απόλυτα ακριβές καθώς πριν από τον παμμέγιστο Νικ μπορώ να αναφερθώ στον Βασίλη Γκούμα, τον Απόστολο Κόντο, τον Τάκη Κορωναίο, τον Γιώργο Αμερικάνο και φυσικά τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Όλοι αυτοί, του Νικ πρωτοστατούντος βεβαίως βεβαίως, είχαν ως κοινό παρανομαστή την χρόνια και ιδιαιτέρως στενή σχέση που είχαν αναπτύξει με το "πλεκτό" τα χρόνια που μεσουρανούσαν στα ελληνικά γήπεδα.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε εικόνες των παιχτών αυτών και της επιθετικής τους ικανότητας πάντως τα στατιστικά κάποιων από αυτούς δεν είναι καθόλου αμελητέα (πχ. Ο Γκούμας δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών πίσω από το Νικ με περισσότερους από 11.000 πόντους!!!). Το ερώτημα που ανακύπτει, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν έχει να κάνει με τους Έλληνες σκόρερ πριν από τον Νικ αλλά μετά από αυτόν. Πόσοι Έλληνες παίχτες αναδείχθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια και καθιερώθηκαν στη μπασκετική μας συνείδηση ως αμιγώς ικανοί σκόρερ? Μέσα στις καραβιές των ξένων που κατέκλυσαν το ελληνικό μπάσκετ τις δύο δεκαετίες, κατάφεραν να ξεχωρίσουν κάποιοι γηγενείς όχι για τη χαμαλοδουλειά που έκαναν αλλά για τα παράσημα που προσέφεραν οι πόντοι στο φύλλο της στατιστικής στο τέλος κάθε αγώνα? Ποιοι? Πόσοι?

Το scanner πήρε φωτιά και με πρωταγωνιστή το περιοδικό Τρίποντο ξεθάψαμε παλιές εικόνες (και σκέψεις).
Βρείτε ποιοί είναι στις παρακάτω φωτογραφίες και μελαγχολήστε μαζί μας.
"Που είναι τα χρόνια , ωραία χρόνια....."

Ένας φίλος του μπλογκ το ζήτησε , και καλά έκανε! To βρήκαμε, το ανεβάσαμε και μέσα απ' το 3-ponto μπορείτε να το παρακολουθήσετε.

Πρόκειται για ένα απ' τα καλύτερα ντοκυμαντέρ που έχουν γυριστεί με θέμα το μπάσκετ. Οι παραγωγοί που έφτιαξαν το "Drazen vs Vlade : Once a brother" και "Jordan rides the bus" , συνεχίζουν με ένα θέμα που ιντριγκάρει: Tη σχέση του Reggie Miller με τους New York Knicks.

Το 3-ponto.blogspot.com παρουσιάζει την ιστορία των Magic Johnson και Larry Bird όπως την έγραψε η Jackie McMullan στο βιβλίο της "When the game was ours".

Είναι , μακράν του δευτέρου, η πιο άτυχη ομάδα στην ιστορία του ΝΒΑ. Ανάλογο παράδειγμα στην Ευρώπη όσο και αν έσπασα το κεφάλι μου, δε βρήκα. Θα μπορούσε να έχει 4-5 πρωταθλήματα και να συμπεριλαμβάνεται στις δυναστείες του Aμερικανικού πρωταθλήματος. Θα μπορούσε η δημοτικότητά της να έχει χτυπήσει limit up και η χάρη της να έφτανε μέχρι τα μέρη μας. Στα γηπεδάκια εκτός από φανέλες των Lakers , των Celtics , των Bulls , να βλέπουμε και των Blazers.
Αλλά όσο θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει , δεν έχω συναντήσει κανέναν να φοράει τη συγκεκριμένη φανέλα...

Είναι , μακράν του δευτέρου, η πιο ανίκανη ομάδα στο να πάρει μία σωστή απόφαση , στην ιστορία του ΝΒΑ. Ανάλογο παράδειγμα - με τόσες κακές διοικητικές και προπονητικές αποφάσεις- στην Ευρώπη όσο και αν έσπασα το κεφάλι , δε βρήκα. Θα μπορούσε να έχει 4-5 πρωταθλήματα και να συμπεριλαμβάνεται στις δυναστείες του ΝΒΑ. Θα μπορούσε Θα μπορούσε η δημοτικότητά της να έχει χτυπήσει limit up και η χάρη της να έφτανε μέχρι τα μέρη μας. Στα γηπεδάκια εκτός από φανέλες των Lakers , των Celtics , των Bulls , να βλέπουμε και των Blazers.
Αλλά όσο θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει , δεν έχω συναντήσει κανέναν να φοράει τη συγκεκριμένη φανέλα...

Πόσες φορές έχουμε πει : "να δεις που το έχω ξαναδεί αυτό ..." .

Όσοι είστε γονείς , βλέποντας έναν αγώνα με τον γιο σας , δεν μπορεί να μην του έχετε πει:"αγόρι μου η κίνηση που είδες ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ...."

Οι Αμερικανοί τις ονομάζουν signature moves.

Το 3-ponto.blogspot σας παρουσιάζει τις χαρακτηριστικότερες κινήσεις παλαιών και σύγχρονων αστέρων του παγκόσμιου μπάσκετ

Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν. Εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε, εξελισσόμαστε, μεγαλώνουμε, θέλουμε διαφορετικά πράγματα, αντιδρούμε και σκεφτόμαστε με άλλο τρόπο από ότι μερικά χρόνια πριν. Το ίδιο συμβαίνει και σε μεγαλύτερη κλίμακα, στην οικονομία, στην κοινωνία, στις ανάγκες τις καθημερινότητας. Οφείλουμε νομίζω όλοι -λιγότερο ή περισσότερο- να αφουγκραζόμαστε όλη αυτή την παγκόσμια "κίνηση" και να προσαρμοζόμαστε ο καθένας ανάλογα με τις δικές του ανάγκες. Μας έχει δοθεί όμως και ένα πολύτιμο δώρο που μας βοηθάει να κρατάμε και να διαφυλλάσουμε ως κόρη οφθαλμού μερικές -αν όχι όλες- από τις όμορφες στιγμές, τα ξεχωριστά στιγμιότυπα που έχουμε βιώσει κατά καιρούς. Η ανάμνηση. Η θύμηση. Το blog αυτό πολύ συχνά την επικαλείται για να ανασύρει από το χρονοντούλαπο της μορφές παιχτών, προπονητών, στιγμιότυπα αγώνων, εξώφυλλα, συνεντεύξεις, ήττες και νίκες που καταγράφησαν στην ιστορία. Σκεφτείτε την ως μια χρονομηχανή στην οποία μπορούμε να επιβιβαστούμε ανά πάσα στιγμή και να μεταφερθούμε σε όποια στιγμή του παρελθόντος επιθυμούμε.

Πόσες φορές δεν έχει τύχει να επιλέξετε να δείτε ένα συγκεκριμένο έργο στο σινεμά ή στο θέατρο γιατί πρωταγωνιστεί ένας αγαπημένος σας ηθοποιός? Ή μια έκθεση ζωγραφικής ή μια συναυλία λόγω του πρωταγωνιστή της συγκεκριμένης εκδήλωσης? Το ίδιο ακριβώς γίνεται και στο μπάσκετ!!! Καλές οι φανέλες των ομάδων, οι τίτλοι, οι προπονητές, τα γήπεδα, η καζούρα στους φίλους, η γκρίνια για διαιτητές αλλά τα φώτα της δημοσιότητας συνήθως πέφτουν πάνω στους αληθινούς πρωταγωνιστές, τους παίχτες!!! Εξ ου και στην πλειονότητα των αναρτήσεων μου, είτε αυτές αναφέρονται στο παρελθόν είτε στο παρόν οι παίχτες είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές (πχ. Σπανούλης-Ζντοβτς). Για αυτό και μόλις άκουσα ότι το λοκάουτ οδεύει προς τη λήξη του, σιχτίρισα καθώς μερικοί από τους καλύτερους που απολαμβάνουμε κάθε βδομάδα στα ευρωπαϊκά γήπεδα θα επιστρέψουν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.