RSS

Το τέλος μιας εποχής!

Ειλικρινά αν δεν έγραφα αυτό το αφιέρωμα θα έσκαγα. Με έτρωγε απ' τις πρώτες μέρες που ξεκίνησα να γράφω στο Τρίποντο, διότι σου έρχεται κάπως όταν μαθαίνεις πως μια απ' τις ομάδες με τις οποίες μεγάλωσες βρίσκεται στην απόλυτη παρακμή της. Μια ομάδα που την δεκαετία του '90 έως και το 2007 έπαιρνε τίτλους και έδειχνε τι εστί Ιταλικό μπάσκετ στην Ευρώπη. Ο λόγος φυσικά για την Pallacanestro Treviso ή αλλιώς, Benetton Treviso!

Δεν πιστεύω πως υπάρχει μπασκετικός που να μην λυπήθηκε με την είδηση της διάλυσης της πάλαι ποτέ δυναστείας της ομάδας του Treviso. Μιας ομάδας που αναδείχθηκε και γκρεμοτσακίστηκε από το ίδιο πρόσωπο, ή μάλλον τα ίδια πρόσωπα. Η οικογένεια Benetton, πασίγνωστη για τα ρούχα με τίτλο United colours of Benetton, έμπαινε την δεκαετία του '90 στα κοινά της ομάδας με έναν και μοναδικό στόχο. Να πρωταγωνιστήσει το καμάρι του Treviso σε Ιταλία και Ευρώπη! Και η αλήθεια είναι πως ο ισχυρός άντρας του συλλόγου, Alessandro Benetton, το κατάφερε μέχρι ενός σημείου.

Από το 1992, όταν και η ομάδα με τα πράσινα πήρε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της -ο οποίος ήταν το Ιταλικό πρωτάθλημα, γράφτηκαν πολλές χρυσές σελίδες στην ιστορία του συλλόγου. Συνολικά, η Benetton έχει στην συλλογή της 5 πρωταθλήματα Ιταλίας, 8 κύπελλα, 4 super cup ενώ έχει κατακτήσει και 2 κύπελλα Saporta (1995, 1999).
Οι παίκτες που φόρεσαν τα πράσινα της Treviso πολλοί και διάφοροι. Από εδώ έφυγε για ΝΒΑ ο μεγάλος Toni Kukoc, εδώ λατρεύτηκε ο Massimo Iacopini που έπαιξε για 10 ολόκληρες σεζόν με τα πράσινα, εδώ έφτιαξε όνομα ο Denis Marconato και ο Massimo Buleri στην καλή Ιταλική φουρνιά, εδώ μεγαλούργησαν οι Edney, Rebraca, Williams, Rusconi, Pittis, εδώ έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του ο Marcelo Nicola, από το Treviso ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιπέτεια του Νίκου Ζήση, εδώ έφτιαξε το όνομα του σαν ένα απ' τα καλύτερα 3άρια της Ευρώπης ο Ramunas Siskauskas (και εξελίχθηκε επί Obradovic), εδώ έκανε όργια για μια σεζόν ο Terry Teagle, εδώ κέρδισε εισιτήριο για το draft του 2007 ο Andrea Bargnani και μάλιστα σαν νο.1! Τελευταίο λαβράκι της μεγάλη του Treviso σχολή ακούει στο όνομα Donatas Motiejunas. Και τόσοι άλλοι που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή...
Όσο αναφορά τους προπονητές και εδώ όπως ήταν φυσικό παρέλασαν μεγάλα ονόματα του Ευρωπαϊκού αλλά και του παγκοσμίου μπάσκετ. Από τον Ricardo Sales στον Peter Skansi (τον πρώτο τεχνικό που πανηγύρισε τίτλο με την ομάδα του Treviso) κι από τον Mike D'Antony στον Zeljko Obradovic, τον Etore Messina, τον David Blatt και τον Oktay Mahmuti με τελευταίο μεγάλο όνομα που πέρασε από τον πράσινο πάγκο τον Sasha Djordjevic, έναν απ' τους μεγαλύτερους point guard του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ωραία όλα αυτά μέχρι το 2010. Το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν ουσιαστικά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για μια απ' τις μεγαλύτερες δυνάμεις του Ιταλικού μπάσκετ. Ο λόγος ήταν φυσικά πως η οικογένεια Benetton αποφάσισε να σταματήσει να χρηματοδοτεί την ομάδα, αφήνοντας την ουσιαστικά ξεκρέμαστη. Έτσι λοιπόν, οδηγηθήκαμε στο 2012, όπου η ομάδα αποβλήθηκε απ' το πρωτάθλημα της Lega Serie A λόγω χρεών. Αυτό ήταν και το τέλος μιας εποχής στο Treviso. Μιας εποχής γεμάτης χαρές, χρυσές σελίδες, αλλά και μεγάλα αστέρια του μπάσκετ να παρελαύνουν στο Palaverde.

Σήμερα, το πάλαι ποτέ καμάρι του Treviso βρίσκεται στην 8η κατηγορία του Ιταλικού πρωταθλήματος. Η ομάδα πλέον ονομάζεται Treviso Basket 2012 και στηρίζεται σε παίκτες κάτω των 19 ετών. Μακάρι με το πέρασμα των χρόνων να ξαναδούμε την ομάδα του Treviso να μεγαλουργεί και να μας ταξιδέψει σε άλλες εποχές, πιο ρομαντικές, πιο μπασκετικές...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι φίλε μου χαίρομαι πολύ για τα νέα που διαβάζω...Νομίζω μπορείς να καταλάβεις ποια ομάδα υποστηρίζω...

Κάφρος είπε...

Ποιος δεν πόνεσε με τα συνεχόμενα τρίποντα του Ιακοπίνι φίλε...

KANTHAR0S είπε...

Ιακοπίνι! Τι λες τώρα!

Υ.Γ. Ποιος θυμάται τους ημιτελικούς με τον Άρη;

Κάφρος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κάφρος είπε...

Με Ντ'Αντόνι προπονητή οι Ιταλοί Μαρκονάτο, Καραρέτο από την μία και Λιαδέλη, Σάκλεφορντ, Μάριο Μπόνι απ' την άλλη... ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι τον ημιτελικό με τον Άρη στην Ιταλία, με τον Μπόνι, τον Λιαδέλλη, τον Αγγελίδη κοκ, τους πήραμε τα κεφάλια!!! ¨Αλλες εποχές, ρομαντικές!!!

Ανώνυμος είπε...

¨ολοι οι μπασκετικοί είναι λογικό να στεναχωριούνται. Δικαιολογημένα βγάζουν το άχτι τους οι παοκτζήδες καθώς ήταν η ομάδα που τους στέρησε τη μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας τους, ευκαιρία που δυστυχώς δεν ξαναείχαν μετέπειτα. Αξέχαστες θα μείνουν όσον αφορά το Ελληνικό μπάσκετ ο ημιτελικός του φάιναλ φορ το '93 με τον ΠΑΟΚ, οι ημιτελικοί του Κόρατς με τον Άρη και ο ημιτελικός του φάιναλ φοτ του '98 με την ΑΕΚ.

Αργύρης

Nasos είπε...

Εγώ θυμάμαι και ένα παιχνίδι στο Περιστέρι για το Κόρατς.

Παρ' ότι ποτέ δεν συμπάθησα την ομάδα των δυτικών προαστίων (ούτε και τον Κορωνιό, τα έχουμε ξαναπεί αυτά), θυμάμαι πως το Περιστέρι είχε νικήσει με 15-20 πόντους διαφορά μια πλήρη Μπενετόν (ναι, έπαιζε και ο Κούκοτς).

Ελάχιστες φορές έχω χαρεί περισσότερο για νίκη ελληνικής ομάδς.

Nasos είπε...

Νάτος και ο αγώνας, κάποιος καλός άνθρωπος έχει ανεβάσει στιγμιότυπα στο Youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=HhH3Wf229zw

Δημοσίευση σχολίου