RSS

Σιδερένιος...


Γνωρίζω ότι το κεντρικό πρόσωπο του επερχόμενου ντέρμπι μεταξύ πράσινων και κόκκινων είναι ο Σπανούλης λόγω του πράσινου παρελθόντος του και της μεταπήδησής του στους κόκκινους το περσινό καλοκαίρι. Εντούτοις, θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ λίγο με έναν παίχτη εξαιρετικά άτυχο στην καριέρα του που μόλις πρόσφατα επέστρεψε στην αγωνιστική δράση μετά από έναν δύσκολο και πολύμηνο τραυματισμό. Αναφέρομαι φυσικά στον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που στον τελευταίο αγώνα κατά της Καβάλας έβαλε πάλι την κόκκινη φανέλα και για περίπου 16 λεπτά συμμετείχε κανονικά στον αγώνα της ομάδας του ευελπιστώντας αυτή να είναι μόνο η αρχή της πλήρους επανόδου του στην αγωνιστική δράση.

Αν μου ζητούσαν να διαλέξω έναν επιθετικό προσδιορισμό για τον Βασιλόπουλο, θα χρησιμοποιούσα την αμερικάνικη λέξη "underachiever", καθώς νομίζω ότι θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα στην καριέρα του μέχρι τώρα και να έχει εξελιχθεί σε πολύ καλύτερο παίχτη. Τα φυσικά του προσόντα δεν βρίσκονται εύκολα, καθώς με μπόι γύρω στα 2,08, δυνατό κορμό, μακριά χέρια και πολύ γρήγορα πόδια, ταχύτητα και έκρηξη στο τρέξιμο του, ο Βασιλόπουλος συχνά στον ΠΑΟΚ, περισσότερο στον ΟΣΦΠ, αλλά και στην εθνική, μπορούσε να μαρκάρει σχεδόν και τους 5 παίχτες της αντίπαλης ομάδας. Νομίζω εξάλλου ότι στον τομέα "διάθεση" που είναι απαραίτητος σε κάθε αμυντική προσπάθεια, ο βαθμός του είναι ιδιαίτερα υψηλός για αυτό και πάντα του ανατίθετο ο καλύτερος επιθετικός της αντίπαλης ομάδας. Επίσης τρέχει πολύ γρήγορα στο ανοιχτό γήπεδο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις δύο θέσεις των forward, έχει πολύ καλό στατικό σουτ κυρίως από τις γωνίες, ενώ τον θυμάμαι στον ΠΑΟΚ να χρησιμοποιεί το σώμα του "ποστάροντας" κοντύτερους αντιπάλους. Όταν έκανε το άλμα να πάει στην ομάδα του λιμανιού, νομίζω όλοι πίστεψαν ότι ήταν η μεγάλη του ευκαιρία να αξιοποιήσει και άλλο το ταλέντο του, να δουλέψει στις αδυναμίες του και-γιατί όχι- να γίνει ο επόμενος ηγέτης του Ολυμπιακού.

Δυστυχώς μέχρι τώρα η ευκαιρία δεν έχει μετουσιωθεί σε πραγματικότητα με αποτέλεσμα η καριέρα του Παναγιώτη να θεωρείται τουλάχιστον στάσιμη. Η αίσθησή μου είναι ότι από τους εκάστοτε προπονητές του ο Βασιλόπουλος θεωρήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως πολυ-εργαλείο, ως αντικλείδι για κάθε δυσκολία κυρίως αμυντική με αποτέλεσμα το παιχνίδι του να συρρικνωθεί και να γίνεται μια αέναη επανάληψη συγκεκριμένων ζητούμενων, ήτοι καλή άμυνα, ριμπάουντ και αν προκύψει κάποια καλή πάσα 1-2 σουτ από κάποια γωνία. Δυστυχώς και ο εν λόγω παίχτης φαίνεται να επαναπαύθηκε σε κάτι τέτοιο, καθώς σχεδόν απουσιάζουν από το παιχνίδι του καινούρια και ποικίλα στοιχεία. Με άλλα λόγια, ο χειρισμός της μπάλας είναι κάκιστος, η καλή πάσα σπανίζει, το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι έχει σχεδόν εξαφανιστεί ενώ ακόμα και οι προσωπικές πρωτοβουλίες στο παιχνίδι του έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Τυποποιήθηκε σε ρολίστα πολυτελείας χωρίς να προσπαθήσει -ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται σε μένα- να εξελίξει το παιχνίδι του και να το "διαστείλει" και σε άλλους τομείς του παιχνιδιού που υστερούσε. Μέγιστη ευθύνη των προπονητών του (Γκέρσον-Γιαννάκης) αλλά κυρίως και του ίδιου, καθώς ο -μονίμως εμφανισθείς στα παραδείγματά μου- Περπέρογλου για παράδειγμα δεν έχει καμία σχέση με τον άγουρο παίχτη που πρωτοεμφανίστηκε στον ΠΑΟ σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο με τον Βασιλόπουλο και η -προσπάθεια έστω για- δουλειά που έχει ρίξει είναι εμφανής.

Σαφώς, ο Βασιλόπουλος στάθηκε και πολύ άτυχος και στο στρίψιμο του νομίσματατος όπου η μια πλευρά γράφει "υγεία" και η άλλη "τραυματισμοί". Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία του πλήρης και γεμάτη παιχνίδια χρονιά καθώς τα τελευταία χρόνια ήταν μονίμως παρέα με τους γιατρούς και φυσικοθεραπευτές του Ολυμπιακού. Κ όποιος έχει υποστεί έναν μεγάλο τραυματισμό γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να επανέλθεις στα προηγούμενα standards, ιδίως στο επίπεδο που συζητάμε. Όπως και νά έχει εγώ θα ήθελα να του ευχηθώ να είναι σιδερένιος, να μην αντιμετωπίσει ξανά παρόμοιο -ή όποιας άλλης μορφής- πρόβλημα στην καριέρα του και να επιστρέψει δυνατός και στην ομάδα του αλλά και στην Εθνική μας ομάδα που χρειάζεται κάθε δυνατή βοήθεια ιδίως σε αυτή την μεταβατική περίοδο που περνάει.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

3 σχόλια:

colonel gomelsky είπε...

Αφού ευχηθώ και γω σιδερένιος στον πολύ συμπαθή Βασιλόπουλος, θα διαφωνήσω μαζί σου για την παικτική του ποιότητα. Μόνο underachiever δεν είναι ο Βασιλόπουλος με βάση το (ανύπαρκτο) ταλέντο του. Ένας ράμπο της άμυνας ακόμα είναι. Εξαιρετικά άτεχνος (σε βαθμό να έχει πρόβλημα στο ...λέι απ). Να πούμε για τρίπλα; Για τις baseball πάσες του (στην εξέδρα) για τις οποίες "δοξάστηκε" από Παναθηναϊκούς και Ολυμπιακούς; Ο Βασιλόπουλος είναι μια κακή version του Σιγάλα.

Peris Indie Boy είπε...

Εύχομαι και εγώ τα καλύτερα για τον Βασιλόπουλο. Το μόνο όμως που δεν θέλω να το δω να γίνεται είναι να είναι ο Βασιλόπουλος μέλος της εθνικής το καλοκαίρι. Καιμακόγλου, Περπέρογλου, Κ.Παπανικολάου, Ταπούτος και Π.Καλάθης αυτή τη στιγμή είναι μίλια μπροστά σε ταλέντο και φόρμα για τη θέση 3.

colonel gomelsky είπε...

Συμφωνώ φίλε Περις αλλά ο Βασιλόπουλος υπολογίζνταν για τη θέση 3 (μόνο?) από τον Γιαννάκη. Απ ότι έχω καταλάβει για τγους περισσότερους προπονητές μπορεί να αποδώσει καλύτερα στο 4.

Δημοσίευση σχολίου