RSS

Οι 2 κορυφαίες Ευρωπαϊκές πεντάδες της τελευταίας 30ετίας!



Το 3-ponto blogspot παρουσιαζει πανηγυρικά τις 2 κορυφαίες πενταδες Ευρωπαίων τα τελευταια 30 χρόνια , όπως προέκυψαν μετα από τη μεγάλη ψηφοφορία μας που έληξε την τελευταία μερα του 2010 σε σύνολο 817 ψήφων!
Έχουμε και λέμε λοιπόν:


1η πενταδα:

Nick Gallis 634 (77%)
Drazen Petrovic 554 (67%)
Arvydas Sabonis 521 (63%)
Toni Kukoc 467 (57%)
Dirk Nowitski 402 (49%)

2η πενταδα:

Vlade Divac 196 (23%)
Dino Radja 179 (21%)
Pau Gasol 176 (21%)
Šarūnas Marčiulionis 158 (19%)
Peja Stojacovic 126 (15%)

Μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι:

*Απο την παραπάνω λίστα οι 5 παιχτες ανηκουν στην πρωην ενωμενη Γιουγκοσλαβία , 2 ειναι Λιθουανοι, και τη 10αδα συμπληρωνουν ένας Ισπανος , ένας Γερμανός και ένας Έλληνας.
*Απουσιαζουν ονοματα όπως του Μποντιρόγκα, του Πασπαλι και του Διαμαντίδη , που για ελάχιστες ψηφους δεν μπήκαν στη 2η πενταδα
*Στην παραπάνω 10αδα υπαρχουν 3 εν ενεργεία παιχτες.

Ακολουθεί ένα μικρό αφιερωμα στους 5 κορυφαιους Ευρωπαίους της τελευταίας 30ετίας:

1. Nick Gallis

Ο ''Gangster'' του Ελληνικού μπάσκετ πρωτευσε στη μεγάλη ψηφοφορια με διαφορα 80 ψηφων απο το ''Γιο του Διαβόλου''.Αναμφίβολα ειναι ο άνθρωπος που ''έβαλε'' το μπασκετ στα σπίτια των Ελλήνων, εισήγαγε την έννοια του επαγγελματισμου στο άθλημα και προσέφερε άμετρητες στιγμές μαγείας σε όλους μας.Παρόλα αυτα όμως το κράτος και οι σύλλογοι στους οποίους αγωνίστηκε δεν τον έχουν τιμησει ακόμη ... Πόσο ακόμη θα πρεπει να περιμενουμε κυριοι ???...


2. Drazen Petrovic 554 (67%)

Ο Γιος του Διαβόλου βυθισε την υφήλιο στο πενθος με τον απρόσμενο χαμό του το 1993.Λόγω του γεγονότος αυτού έμεινε για παντα ''νέος'' στις σκεψεις μας..Ο Drazen ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που έδειξε πως οι Ευρωπαίοι έχουν θέση, και μάλιστα υψηλή στο μαγικό κόσμο του NBA

3. Arvydas Sabonis 521 (63%)

To αποκαλούμενο ''Θαυμα της φυσης'' χτυπηθηκε σε νεαρή ηλικία απο σοβαρους τραυματισμους που ανεκοψαν την αλματώδη πορεία του.Παρόλα αυτα έκανε τεραστια καριερα στη Ευρώπη και στο NBA όπου πηγε σε ηλικία 30 ετων...

4.Toni Kukoc

Πρωτοεμφανιστηκε στην Εθνική ομαδα της Γιουγκοσλαβίας στο Eurobasket της Αθήνας ως ενα αμουστακο 17χρονο παιδάκι το 1987 και όλοι μας τότε καταλάβαμε τι επροκειτο να ακολουθησει...
Κατεκτησε 3 σερί Ευρολιγκες , και 3 σερι πρωταθλήματα NBA διπλα στον Air.Στο NBA κατεκτησε και τον τιτλο του καλυτερου 6ου παιχτη...

5. Dirk Nowitski
Ο μεγάλος Γερμανος ειναι ο μόνος εν ενεργεια παιχτης που καταφερε να διειδυσει στην 1η πενταδα!Με υψος 213 cm διδασκει σε όλους μας πως με αυτό το υψος δε χρειάζεται να έχεις δύναμη για να είσαι ανάμεσα στους πρωτους στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι τουλάχιστον αστείο να αναφέρεται ότι λείπει το όνομα του Διαμαντίδη. Όση σχέση έχουν οι φακές με την μπριζόλα, άλλο τόσο έχει ο Διαμαντίδης με αυτούς τους παιχταράδες. Θα ξεράσουμε στο τέλος. Αλλά θα μου πείς εδώ οι ΑΡΔ τον έβγαλαν και καλύτερο του Γκάλη και του Γιαννάκη. Ποιός? Αυτός που δεν έχει ούτε το 1/10 του ταλέντου του Φ. Χριστοδούλου...

Drazen είπε...

Είσαι άδικος με τον Διαμαντίδη.
Η θέση του ανάμεσα στους πραγματικά μεγάλους , του ανήκει. Όταν θα περάσουν τα χρόνια θα ανέβει περισσότερο στην εκτίμησή μας.
Έτσι γίνεται πάντα.
Τώρα όσο αφορά σε σχέση με τον Φάνη ΦΥΣΙΚΑ και δεν έχει το 1/10 του ταλέντου του. Αλλά και ο Φάνης έχει ρίξει μόλις το 1/10 της δουλειάς του Διαμαντίδη.
Και στο γράφει ένας που ψήφισε τον Φάνη στην κορυφαία 5αδα...

Ανώνυμος είπε...

Όσον αφορά το πότε θα τιμηθεί ο Γκάλης δυστυχώς αυτό φαίνεται να αργεί όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν... Ο Φάνης αν δούλευε παραπάνω κι αν δεν κάπνιζε και τόσο θα έφτανε πολύ ψηλότερα.

levingston είπε...

milame gia diaforetikes epoxes...einai ierosulia na sugkrineis diamantidh me tous big 4 gkalh giannakh xristodoulou fasoula...kalos o dimitris alla den kollaei olh ellada ka8e tetarth kai sk gia na dei ta kator8omata tou...eno gia tous parapano to ekane...ean htan toso kalos oso 8elete kapoioi na einai as phgaine nba kai ekei 8a vlepame an aksizei na legete ontos korufaios...enas apla kalos paikths einai pou exei doulepsei polu...dld ti na pei o diamantidhs ston ginobili paradeigma??exo kai alla analoga paradeigmata...akoma kai o fanhs htan mia omada monos tous...o diamantidhs einai?htan pote?oxi kai oi paiktes guro tou htan panta isaksioi tou an oxi kaluteroi...as einai kala oi aderfoi gianakopouloi...
kai gia na teleioso sumfono apoluta me tous korufaious 5 tou afieromatos!

basketikos είπε...

@levingston

Διαφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κατ αρχήν δεν μπορείς να συγκρίνεις παίκτες τόσο διαφορετικών εποχών. Το γεγονός ότι όλη η Ελλάδα "κολλούσε" στην τηλεόραση για να δει τον Άρη και την Εθνική οφείλεται στο ότι ήταν οι πρώτες ομάδες που κοιτούσαν στα μάτια τις μεγάλες Ευρωπαικές δυνάμεις και ο Έλληνας ταυτιζόταν μαζί τους. Τη σημερινή εποχή -μετά τις τόσες επιτυχίες- έχει επέλθει κορεσμός και οποιαδήποτε μεγάλη επιτυχία θεωρείται φυσιολογική και λιγότερο σημαντική από αυτές του παρελθόντος. Επίσης έχει αλλάξει πολύ και το ίδιο το άθλημα, έχει γίνει πιο επίπονο και ομαδικό. Για να πάμε στο Διαμαντίδη τώρα, υπάρχουν πολλά παραδείγματα στα οποία υπήρξε μια ομάδα μόνος του με πιο πρόσφατο το ματς του ΠΑΟ με την Ολύμπια στο ΟΑΚΑ όπου πέτυχε 13 πόντους σε 70" και πήγε μόνος του το ματς στην παράταση. Για να μην αναφέρουμε το "βάλτο αγόρι μου" και την καταλυτική παρουσία του στον 3ο(αν θυμάμαι καλά) τελικό με τον Ολυμπιακό το 2007 όπου έκοψε τον Άκερ και πήρε το επιθετικό ριμπάουντ με το οποίο έστειλε το ματς στην παράταση. Είναι παίκτης που "δένει" με την παρουσία του όλη την άμυνα της ομάδας του και έχει τον απόλυτο έλεγχο της οργάνωσης του παιχνιδιού στην επίθεση. Επίσης για μένα είναι εξαιρετικός σκόρερ, αν και(κακώς) δεν το επιδιώκει συχνά. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα κάνει όντας μέλος της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη την τελευταία 10ετία (δεν είμαι ΠΑΟ) και όχι κάποιας τυχαίας ομάδας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Ομπράντοβιτς τον θεωρεί το πιο σημαντικό εργαλείο στη μηχανή του. Όσο για το ταλέντο που αναφέρετε, θεωρώ ότι ο Διαμαντίδης έχει μεγάλο σωματικό ταλέντο καθώς έχει μακρύ κορμί και τεράστιο άνοιγμα χεριών (οι Αμερικάνοι που ξέρουν το άθλημα καλύτερα από όλους δίνουν πλέον μεγαλύτερη σημασία στο άνοιγμα χεριών παρά στο ύψος του αθλητή). Δε θεωρώ ότι έχει το ταλέντο του Φάνη, αλλά τον σέβομαι πολύ περισσότερο σαν παίκτη γιατί έχει κερδίσει ήδη πολλά περισσότερα από τον "μπέμπη" με τις άπειρες εργατοώρες του στο γήπεδο. Όσο για το ΝΒΑ που αναφέρεις δεν ξέρω κανέναν Έλληνα που έκανε κάτι αξιόλογο στο "μαγικό κόσμο". Σε κάθε περίπτωση, δεν ξέρω άν ο Διαμαντίδης είχε θέση στους 10 καλύτερους όλων των εποχών, αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για έναν απλά καλό παίκτη...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως παραξενεύτηκα με τους λίγους ψήφους που πήρε ο Jasikevicius, διότι έχει πετύχει μεγάλα πράγματα, όχι τόσο στον ΠΑΟ αλλά στη Maccabi και στην Barca. Για την κλάση πάλι του δε νομίζω ότι υπάρχει χώρος για συζήτηση...

levingston είπε...

den eipa oti den einai kalos...h apla enas kalos paikths sigoura einai kati parapano...alla oxi teleutaia pou pane kapoioi na ton sugkrinoun me gkali kai loipous...den yparxei se kamia periptosh sugkrish...

kareem είπε...

Ας πω και κάτι εκτός ΝΒΑ λοιπόν.
Για τον Διαμαντίδη.
Φίλε μου Levingston. Με τον Γκάλη σίγουρα δεν συγκρίνεται διότι όπως και να το κάνουμε ο Γκάλης ήταν μέγας σκόρερ. Τέτοιος που ο Διαμαντίδης ακόμα και με την πολύ καλή του αμυντική παρουσία συνολικά δεν τον φτάνει.
Αλλά με το υπόλοιπο τρίο νομίζω ότι συγκρίνεται και με το παραπάνω!! Έχω την αίσθηση ότι ο Διαμαντίδης είναι ο Γιαννάκης του 2000. Καλός αμυντικός και σκόρερ όποτε χρειάζεται.
Ο Χριστοδούλου «θα ήταν…..αν δούλευε». Δεν δούλεψε και ουσιαστικά ήταν απλα ένας καλός παίκτης. Ο τρίτος (για να μην πω ο τέταρτος) εκείνης της Εθνικής. Θα μπορούσε να είναι ο πρώτος; Άγνωστο!!
Ο Φασούλας ήταν ο κορυφαίος ψηλός της εποχης του ελλείψει άλλου. Ως εκεί.
Ο Διαμαντιδης λοιπόν κατά την γνώμη μου είναι ένας από τους κορυφαίους στην Ευρώπη σήμερα αλλά σίγουρα όχι όλων των εποχών.
Τώρα όσον αφορά το ΝΒΑ σαφώς και προτίμησε το «κάλιο πρώτος στο χωριό». Περίπτωση Bodiroga δηλαδή.
Εκεί θα ήταν ένας παίκτης της σειράς (και αν) νομίζω!!

Ανώνυμος είπε...

Ο Διαμαντίδης ξεχωρίζει σε μία εποχή που το ταλέντο στην Ευρώπη είναι ελάχιστο σε σχέση με το παρελθόν. Αν έπαιζε εκείνη την εποχή θα ήταν απλά οτι και ο Σιγάλας. Τίποτα παραπάνω...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι πιστεύω ότι το ταλέντο στην Ευρώπη δεν είναι καθόλου ελάχιστο σε σχέση με καμία εποχή. Απλά, (για εμένα ευτυχώς) έχουμε εγκαταλείψει την -άρρωστη- λογική του "έχουμε έναν super-star αλά NBA, του δίνουμε τη μπάλα και την αφήνει στο πλεκτό". Εδώ επικρατεί το σύστημα και η ΟΜΑΔΑ.

Θα ήθελα να ακούσω την άποψή σας...

zed είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα και η νέα σας ψηφοφορία!

isiah είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
isiah είπε...

Εξαιτίας της παρόδου σημαντικού διαστήματος χωρίς ιδιαίτερη, έως καμία ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα του Blog μας, θα ήθελα κατ' αρχήν να ευχηθώ σε ολόκληρη την οικογένειά ΜΑΣ, να έχουμε μία υγειή χρονιά, με όρεξη και δύναμη να αντιπαρέλθουμε σε όλες τις δυσχέρειες που προφανέστατα τίθενται ενωπίον μας....Και περιέρχομαι στα μπασκετικά....

Κατ' αρχήν όσον αφορά στα αποτελέσματα της ψηφοφορίας νομίζω ότι αν και δεν συνάδουν απόλυτα με τις προσωπικές μου επιλογές δεν μπορώ παρά να νιώθω χαρούμενος απο τη συσταδική και ποιοτική συμμετοχή όλων των αναγνωστών του 3-ponto.blogspot.com.

Σχετικά με τα σχόλια περί Διαμαντίδη...ας τοποθετηθώ και εγώ...ταπεινότατα.... Η θέση στην οποία αγωνίζεται ο 3D είναι ίσως η πλέον νευραλγική θέση στο άθλημα και ουκ ολίγες φορές πέραν από εντύπωση επιβάλλεται να πλαισιώνεται και με ουσία...Το ταλέντο του Φάνη δεν το αμφισβήτεισαι ποτέ κανένας και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε....Ίσως αποτελεί το πιο περίτρανο παράδειγμα ότι το ταλέντο δεν αρκεί ακόμα και όταν μόνο με αυτό μπορείς να ξεχωρίζεις...Ο Μπέμπης...δυστυχώς δεν ωρίμασε ποτέ και δεν έδωσε ποτέ στον εαυτό του την ευκαιρία να ξεχωρίσει....ανεξάρτητα από την προίκα που του κληροδότησε η φύση....Ιδανικός αυτόχειρ και λυπάμαι όχι για αυτόν τόσο, αλλά γιατί καταδίκασε τον εαυτό του στη μετριότητα...Αυτά είναι καταγεγραμμένα από την ιστορία, η οποία δεν αλλάζει....Ωστόσο, χαίρομαι γιατί έχει αποτελέσει το βέλτιστο αντοπαράδειγμα των νέων ταλέντων!!!! και αν θέλετε να διαβάσετε κάτι ακραίο....ναι! Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη προσφορά του στο Ελληνικο μπάσκετ...

Ο 3D, κατ' εμε, υπολείπεται σημαντικά σε μπασκετική ευφυία από τον Παπαλουκά, ο οποίος επίσης δεν ψηφίστηκε στις 2 καλύτερες πεντάδες...αλλά δεν υπάρχει αναφορά....Ξέρω ότι +/- θα βρούμε πολλοί σε μία τέτοια σύγκριση....και δεν θέλω να περιέλθω κατά το παρόν...το σίγουρο είναι ότι στη συγκεκριμένη ψηφοφορία ένας βασικός περιορισμός που υφίσταται και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στα αποτελέσματα ήταν η συγκεκριμενοποίηση της θέσης των παικτών στη πεντάδα...Η καινή ψηφοφορία προσδίδει σημαντικά περισσότερους βαθμούς ελευθερίας και αδημονώ να δω τα αποτελέσματά της....Πιστεύω, ότι ο Jaskevicious ένας από τους πιο σημαντικούς προσαρμοστικούς, σε 1-2 θέση, παίκτες θα ήταν σε κάποια εκ των δύο πεντάδων.....αν δεν υφίστατο ο συγκεκριμένος περιορισμός και εν γένει θα υπήρχαν και ορισμένες άλλες εκπλήξεις...απρόβλεπτες....ας μην ξεχνάμε...ότι δεν πρόκειται, παρά για ένα στατιστικό αποτέλεσμα, του οποίου, όπως γνωρίζει φαντάζομαι άριστα ο φίλος μας ο Kareem, ο έλεγχος της εγκυρότητάς του και της αξιοπιστίας του αποτελεί το πιο πολυπαραμετρικό και δύσκολα διαχειρίσιμο κομμάτι, όσο και αν τα αρχικά κριτήρια είναι καλώς ορισμένα.....

Καλή Χρονιά και Υγεία σε ΌΛΟΥΣ

colonel gomelsky είπε...

Το ταλέντο είναι απλά ένας παράγοντας. Δείχνει μόνο το potential του παίκτη. Το που θα φτάσει είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Περισσότερο ταλέντο από τον Διαμαντίδη είχαν και οι Ταπούτος, Διαμαντόπουλος, Χατζηβρέττας (του Ηρακλή) και πολλοί άλλοι. Έκαναν καριέρα συγκρίσιμη έστω με του Διαμαντίδη;

Η αλήθεια είναι ότι δεν με ξενίζει η πρώτη θέση του Γκάλη. Διαφωνώ, βέβαια, αλλά πάλι καλά που δεν σάρωσε με μεγάλη διαφορά.

Ο Γκάλης στη σύγκριση με τους κορυφαίους χάνει αντικειμενικά και από τον Πέτροβιτς και από τον Σαμπόνις και από τον Μαρτσουλιόνις. Δεν έχει α)ευρωπαΪκό σε συλλογικό επίπεδο και β)δεν έχει καριέρα στο ΝΒΑ (που για μένα το ΝΒΑ εκείνης της εποχής αποτελούσε κριτήριο. Σήμερα κάνει καριέρα και ο ...Νοά).

Ο Μαρτσουλιόνις επί παραδείγματι δεν είχε 30+ πόντους μέσο όρο (είχε περίπου 20+) αλλά έπαιζε σε μια ομάδα με επιθετικό πλουραλισμό και πολλούς παικταράδες (ΕΣΣΔ, Λιθουανία). Ο Γκάλης θα είχε αυτά τα νούμερα (που είχε με την Ελλάδα) αν έπαιζε σε ΕΣΣΔ, Λιθουανία; Επίσης ο Μαρτσιουλιόνις ήταν καλύτερος πασέρ.

Ο Ντράζεν τα ίδια. Κατάφερνε να ξεχωρίσει μέσα από ιερά τέρατα.

Gangster είπε...

Φιλε Colonel, σχετικα με τον Γκαλη μην ξεχνας οτι ηταν πολυ δυσκολο να παρει Ευρωπαικο με διπλα του τον Λυπηριδη, το Σταματη, το Φιλιππου, το Δοξακη,τον Κατσουλη και τα άλλα παιδια...
Παρόλα αυτα καταφερε να παει σε 4 φαιναλ φορ και να παρει τιτλους σε Εθνικό επιπεδο.
Δεν ξερω εαν ειναι καλυτερος του Ντραζεν ή του Σαμπα , -προσωπικα τους θεωρω όλους ισαξιους-αλλα συγκριση με το Μαρτσουλιονις νομιζω δεν υφισταται..Επίσης μην ξεχνας οτι ο Ντραζεν απεβιωσε στα 29 του και δεν προλαβαμε να τον κρινουμε και στα γεραματα του κατι που εχει μεγαλη σημασια...
Όσον αφορα το ΝΒΑ δεν πρεπει να ειναι κριτηριο, πχ ο Μποντιρογκα και ο Διαμαντιδης δε σημαινει οτι επειδη δεν πηγαν ΝΒΑ δεν ειναι μεγαλοι παιχτες..
Ακομα περναει απο μπροστα μου το αδειασμα του Μποντι στον Καρμελο Αντονι...

colonel gomelsky είπε...

Φίλε gangster για το ΝΒΑ το διευκρίνισα. Όσο για το ευρωπαϊκό αυτό έχει δύο όψεις: Ναι μεν ήταν δύσκολο να το πάρει με αυτούς τους συμπαίκτες (άλλοθι πραγματικό για τον Γκάλη) αλλά επειδή ακριβώς είχε αυτούς τους συμπαίκτες έβαζε 30,40 και 50.

Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι νομίζω μονομέρεια να βλέπουμε μόνο την μία που ευνοεί τον Γκάλη.

ΥΓ. Ο Μαρτσιουλιόνις για μένα είναι μεγαλύτερος παίκτης από τον Γκάλη. Οι Έλληνες υπερτονίζουμε το ρόλο του Γκάλη στην ανάπτυξη του μπάσκετ στην Ελλάδα. Και καλά κάνουμε αν μιλάμε για τα καθ ημάς. Όταν όμως μιλάμε για τους καλύτερους ευρωπαίους αυτό δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο. Είναι σαν να λέμε ότι τα Ford είναι διαχρονικά τα καλύτερα αυτοκίνητα επειδή το Ford T ήταν το πρώτο πετυχημένο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής και άσκησε τεράστια επιρροή στην αμερικάνικη αγορά.

Εν τέλει ο Γκάλης είναι κατ εμέ ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών (με σαφή αλλά όχι τεράστια διαφορά από τον δεύτερο Διαμαντίδη) και ένας από τους 10-15 καλύτερους ευρωπαίους.

ΥΓ. Δείγμα γραφικότητας αποτελεί το γεγονός ότι πήρε παραπάνω ψήφους από τον Νοβίτσκι.

colonel gomelsky είπε...

YG.3 Α και να μην ξεχνάμε ότι "αν το ευρωμπάσκετ γινόταν στην Μαυριτανία, θα το έπαιρναν οι Μαυριτανοί" lol και

Ο ημιτελικός του 89 και η σφαγή της ΕΣΣΔ συναγωνίζεται τα αντίστοιχα των 95 και 2002. Κοντά στο βασιλικό (Γιούγκοι) ποτίζεται κι η γλάστρα (Ελλάδα)

colonel gomelsky είπε...

YG. 4 Για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος δες και την περίπτωση Σπανούλη. Παιχταράς ο Σπανούλης, αλλά για να βάλει 30 πρέπει όλη η ομάδα να πάθει καθίζηση...

Gangster είπε...

Στα θεματα αυτα εγω δεχομαι καθε αποψη γιατι μιλαμε για τεραστιους παιχτες .
Ισως θα πρεπει να κανουμε μια νεα ψηφοφορια για τους 5 καλυτερους Ευρωπαιους όλων των εποχων και όχι για την καλυτερη πενταδα , ανεξαρτητως θεσης

colonel gomelsky είπε...

Εννοείται. Άλλωστε όσο αντικειμενικός και να προσπαθήσει να είναι κάποιος, αναγκαστικά εμφιλοχωρεί η συμπάθεια ή η αντιπάθεια που μπορεί να έχει για κάποιον παίκτη.

Π.χ. ναι μεν παιχταράς ο Σαρούνας, αλλά στην δικιά μου κρίση μετράει και η συγκλονιστική του προσπάθεια στον τελικό του 95 που ήταν mvp σε έναν αγώνα χαμένο από χέρι (ελέω στάνκοβιτς)

basketikos είπε...

Το επιθετικό ταλέντο του Γκάλη και η ικανότητά του στο σκοράρισμα ήταν μοναδικά τη δεκαετία των 80s. Ακόμα κι ο μεγάλος Drazen που ήταν πιο ολοκληρωμένος παίκτης απ' τον Νικ υστερούσε σ' αυτόν τον τομέα. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις παικτών που σε οποιαδήποτε ομάδα εκείνης της εποχής θα είχε την ίδια παραγωγικότητα. Δεν πιστεύω ότι ο Μαρτσουλιόνις -τον οποίο έχω κι εγώ σε μεγάλη εκτίμηση- θα είχε τους μέσους όρους του Γκάλη αν έπαιζε στην Εθνική Ελλάδος ή στον Άρη, πολύ απλά επειδή δεν ήταν αυτό το στυλ του. Οι τίτλοι είναι σαφώς ένα κριτήριο για έναν παίκτη, αλλά το βασικότερο κριτήριο για μένα είναι αυτά που τον βλέπεις να κάνει στο γήπεδο. Καλάθια όπως αυτό που είχε βάλει μπροστά στους 3 Σοβιετικούς μετά από 3-4 σπασίματα μέσης και πέφτοντας στο έδαφος είναι εξαιρετικά σπάνια και δύσκολα και δείχνουν τη μεγάλη του ικανότητα στο σκοράρισμα. Σίγουρα με την άμυνα δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα ο Νικ, αλλά γενικότερα ερχόταν σε δεύτερη μοίρα τότε...

Όσο για την ατάκα "αν το ευρωμπάσκετ γινόταν στην Μαυριτανία, θα το έπαιρναν οι Μαυριτανοί" δεν ανήκει σε κάποιον αντικειμενικό παρατηρητή, αλλά στον προπονητή των ηττημένων και νομίζω ότι είναι εξαιρετικά υποτιμητικό και άδικο για τους Γκάλη-Γιαννάκη-Φασούλα-Χριστοδούλου και τους υπόλοιπους να την αναπαράγουμε...

plapoutas είπε...

Σκέψου φίλε μου και να'μπαινε ο Διαμαντίδης. Δηλαδή πάνω από Γιαννάκη, Χριστοδούλου, Φασσούλα, Παπαλουκά και κάποιους ακόμα πολύ ανώτερους. Μπασκετική χώρα σου λέει μετά.

plapoutas είπε...

Φίλε Γκομέλσκυ τί λες? Παίχτης 1,83 με το 70/100 των προσπαθειών μέσα στη ρακέτα και ποσοστό ευστοχίας γύρω στο 60/100 μέχρι τα βαθειά γεράματα με όλη την άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του σε κάθε αγώνα και μέσο όρο 30 πόντους δεν υπάρχει άλλος στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Σαφώς και ήταν καλύτερος πασέρ απ'το Μαρτσουλιόνις όπως κι από τους περισσότερους, με εξαίρεση ίσως τον Πέτροβιτς, απλά προσηλωνόταν στο σκοράρισμα. Το μόνο καλύτερο που είχε ο Μαρτσουλιόνις ήταν άμυνα αλλά κι αυτό γιατί ο Νικ δε μάρκαρε επειδή έπρεπε να μη φορτωθεί με φάουλ. Και ασφαλώς παίκτης αμερικανοθρεμένος, με το σώμα του Γκάλη, το χειρισμό της μπάλας, την προπόνηση που έκανε κτλ κτλ δεν τίθεται θέμα αν θα έπιανε στο ΝΒΑ. Το μόνο θέμα είναι αν θα έβαζε 20 ή 25 πόντους ανά αγώνα. Ειδικά εκεί αδικείται αφού θα είχε άμεση και μαγαλύτερη επιτυχία κι απ'το Μαρτσουλιόνις κι απ'τον Πέτροβιτς. Εδώ έχει παίξει ο Ντάνι Έϊντζ σε 4-5 διεκδικήτριες πρωταθλήματος βασικός.
Δεν υπάρχει παίχτης Διαμαντίδης στους κορυφαίους. Αυτό είναι αποτέλεσμα της κομπλεξικής Ελληνικής δημοσιογραφίας που σιχαίνεται το ταλέντο, γιατί δεν το 'χουμε, και αποθεώνει τη "βρώμικη δουλειά". Σπλιτ άουτ, τρίποντο και άτεχνο ποστάρισμα με τους αγκώνες είναι οι κινήσεις του Διαμαντίδη. Ποιός κορυφαίος και αηδίες.

colonel gomelsky είπε...

@basketikos: Αυυτό για τη Μαυριτανία προφανώς και δεν το πιστεύω. Χάριν αστεϊσμού το έγραψα. Άλλωστε και ο ίδιος ο Γκομέλσκι το αναίρεσε αργότερα.

@plapoutas: Γιατί μου παραθέτεις τα στατιστικά του Γκάλη; Συμφωνώ ότι ήταν μέγας σκόρερ. Απλά τόνισα ότι στην εποχή του υπήρχαν στην Ευρώπη πιο πλήρεις παίκτες που εξισσοροπούσαν την αδυναμία τους (σε σχέση με τον Γκάλη πάντα) στο σκοράρισμα με πολύπλευρη προσφορά.

Αν δεν υπάρχει παίκτης Διαμαντίδης στους κορυφαίους τότε δεν παίζεται πια γενικά μπάσκετ σε κορυφαίο επίπεδο. Αν το θεωρείς αυτό, οκ.

Ξαναέγραψα ότι υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί παίχτες που είχαν μεγαλύτερο ταλέντο από τον Διαμαντίδη. Που είναι τώρα; Η ελληνική δημοσιογραφία φταίει για το ότι δεν φτάσαν ψηλά ο Ταπούτος, ο Διαμαντόπουλος κτλ κτλ?

plapoutas είπε...

Καταρχάς δεν παράθεσα στατιστικά στοιχεία. Ένα δεδομένο ανεπανάληπτο έδωσα. Δεύτερον η πληρότητα είναι πολύ σχετικό μέγεθος. Θεωρητικά ο Διαμαντίδης είναι πληρέστερος του Γκάλη -εδώ γελάμε- αλλά αν δεν πήδαγε για ριμπάουντ και δε μάρκαρε πώς θα έπαιζε? Με τις 2.5 κινήσεις στην επίθεση που έχει? Ένας παίχτης που σκοράρει με τέτοια συχνότητα, κατεβάζει τόσο αξιόπιστα την μπάλα, και δίνει από 5 μέχρι 15 ασσίστ στον αγώνα είναι όσο πλήρης γίνεται. Δε μάρκαρε διότι δεν υπήρχε η πολυτέλεια να φορτωθεί με φάουλ -ο κόουτς του στο κολλέγιο είπε πώς ήταν ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας του- και δεν έπαιρνε ριμπάουντ μάλλον λόγω ύψους. Με βάσει τη σχηματική λογική σου, ο Χάρπερ υπήρξε μεγαλύτερος παίχτης απ'τον Άϊβερσον. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ο Διαμαντίδης είναι ένα φιλότιμο παιδί, που δούλεψε πάρα πολύ και κατάφερε πράγματα πέρα απ'τις δυνατότητές του. Παίκτης όμως και μάλιστα πλέϋ μέϋκερ που οι ασσίστ του περιορίζονται σε μια διείσδυση και μετά πέταγμα της μπάλας έξω, σ'ένα τρίποντο από σκριν και σ'ένα άτεχνο ποστάρισμα με αγκώνες σε κοντύτερους παίχτες για να θεωρήθεί κορυφαία κλάση πρέπει κάποιος να αντιπαθεί πολύ το μπάσκετ. Κι εν πάσει περιπτώση τα 'χουμε δει τα Ελληνικά γκαρντ να κυνηγάνε τους Ισπανούς κατ'επανάληψη σε ομαδικό και εθνικό επίπεδο και να μη τους φτάνουν. Τους έχουμε δει κι όταν τους έπαιξε φουλ πρες η Αμερική το 08 και δεν μπορούσαν να περάσουν το κέντρο. Είναι συγκεκριμένων δυνατοτήτων και για συγκεκριμένες τύπου Παναθηναϊκού ομάδες. Εγώ προσωπικά δε βλέπω καμμία διαφορά ανάμεσα σε Διαμαντίδη και Σιγάλα εκτός του ότι ο δεύτερος έπαιζε τριάρι και κράταγε λιγότερο την μπάλα με αποτέλεσμα να 'χει και πιο χαμηλά στατιστικά. Αυτό και σε σχέση με το σχόλιο περί κορυφαίου και κορυφαίου μπάσκετ, γιατί κι ο Ολυμπιακός αν δεν είχε διαλυθεί το 97 αντίστοιχη χρονικά παρουσία με το Διαμαντίδη θα 'χε ο Σιγάλας στα ψηλά.
Η ελληνική δημοσιογραφία δε φταίει γιατί δεν έπαιξε μπάσκετ ο Ταπούτος. Φταίει γιατί έχει βαλθεί να μας πείσει ότι το σημαντικότερο πράγμα στο μπάσκετ είναι η "βρώμικη δουλειά". Επειδή απ'τον καιρό του Γκάλη δεν έχουμε βγάλει παίχτη που να μας δίνει το αίσθημα της τεχνικής ανωτερότητας και της καλαθομηχανής τέτοιους παίχτες τους βαφτίζουμε μονοδιάστατους και λίγους από κόμπλεξ. Εδώ φτάσανε στο σημείο να αμφισβητούν το Γιασικεβίτσιους έναντι του Θρι Ντι.

colonel gomelsky είπε...

Λίγο συνοπτικά:
1) Ο Διαμαντίδης είναι πληρέστερος από τον Γκάλη, όπως ήταν και ο Φάνης. Αυτό είναι fact και δεν γελά κανένας.
2) Αντίθετα αρκετοί μπορεί να γελάσουν με τη σύγκριση Διαμαντίδη-Σιγάλα. Μόνο σε αμυντική προσήλωση και ηγετική παρουσία συγκρίνονται. Αλλιώς πολλά με λίγα. Ο Ράμπο δεν κρατούσε περισσότερο την μπάλα γιατί για να την κρατήσεις πρέπει και να μπορείς να τη χειριστείς και να έχεις κάτι να την κάνεις.
3) Το σημαντικότερο πράγμα στο μπάσκετ δεν είναι ούτε η βρώμικη δουλειά, ούτε τα εντυπωσιακά καλάθια με σπασιμο μέσης του Γκάλη. Είναι -καλώς ή κακώς- η νίκη. Όποιος συμβάλλει περισσότερο σ αυτήν είναι και σημαντικός ως παίκτης.
4) Συμφωνώ ότι ο Σάρας είναι ήταν μεγαλύτερος παίκτης από τον 3d.
5) Όντως. Ο Διαμαντίδης χωράει σε "συγκεκριμένες - τύπου παναθηναϊκού ομάδες". Μόνο που αυτές οι ομάδες είναι που κάνουν πρωταθλητισμό. Η ΑΕΚ π.χ. μπορεί να χρειάζεται περισσότερο τον μέγα σκόρερ Γκράντι με το ατόφιο ταλέντο από τον Διαμαντίδη.
6) Βρες μου ΕΝΑ ΓΚΑΡΝΤ στην Ευρώπη που να ποστάρει καλύτερα από τον Διαμαντίδη. Επειδή δεν θα βρεις, δέχομαι ονόματα και από ΝΒΑ (5-6 θα υπάρχουν, δε μπορεί)
7) Ευτυχώς το μπάσκετ στην Ευρώπη ξεπέρασε το "παιδικό στάδιο" του one man show και ωρίμασε. Οι παίκτες κρίνονται πλέον από το τι προσφέρουν στην ΟΜΑΔΑ τους στο δρόμο για τους τίτλους και όχι από το πόσα sec μπορούν να μείνουν στον αέρα.

plapoutas είπε...

Συνοπτικά λοιπόν
1) αυτό δεν είναι fact, αυτό είναι fucked φίλε μου. Σε όλα τα επιθετικά στοιχεία, πλην τριπόντου, υπερέχει μίλια ο Γκάλης. Όπως υπερέχει σε συνολική τεχνική και φυσική κατάσταση. Υπολείπεται μόνο σε άμυνα και ριμπάουντ. Αλλά αυτά είναι θέματα προσπαθειας, τα υπόλοιπα είναι ζητήματα δυνατότητας εξέλιξης του ταλέντου. Μετά από τόσα χρόνια είναι φανερό ότι το ταβάνι του 3 ντι είναι χαμηλό εκεί.
2) η σύγκριση σου προκαλεί γέλιο γιατί απλά δεν έμεινε ενωμένος ο Ολυμπιακός τόσα χρόνια ώστε να δημιουργήσει αντίστοιχες ομαδικές και ατομικές διακρίσεις με τον ΠΑΟ, και γιατί ήταν υποβαθμισμένη η Εθνική. καλύτερος προσωπικός αμυντικός ο Σιγάλας, ο Διαμαντίδης είναι καλύτερος στις βοήθειες γιατί στο ατομικό μαρκάρισμα τον έχουν κάνει τραίνο μια εικοσάδα παίχτες, κυρίως οι γρήγοροι και αθλητικοί. αντίστοιχοι μέσοι όροι στο σκοράρισμα και στα υπόλοιπα στατιστικά με διαφορά επιθέσεων υπέρ του Θρι ντι
3)η συμβολή στη νίκη είναι σχετικό ζήτημα, ο άρης και η εθνική του γκάλη είχαν από 3 μέχρι 4 παίχτες, οι άλλοι ήταν για μάπες. η εθνική κι ο Παο του διαμαντίδη είχαν από 8 μέχρι 12. κάνε την εξίσωση μόνος σου
4)όχι μόνο ο σάρας, κι ο ναβάρο, κι ο φερνάντεθ κι ο Ρούμπιο με τον Τεόντοσιτς στην αντίστοιχη ηλικία
5)ο Διαμαντίδης έχει αυτή τη συμβολή και την προβολή σε ομάδες τόσο καλοδουλεμένες όσο ο ΠΑΟ. Αλλού χάνει. Και τίτλους παίρνει και η Μπαρτσελόνα
6) Παπαλουκάς, και χωρίς φάουλ.
7) Πάντα το κριτήριο το ίδιο ήταν. Απλά τότε ήταν καλύτεροι ατομικά οι παίχτες γιατί ήταν παιχνίδι κυρίως παιχτών. Σιγά μην δεν μπορούσε ο Γκάλης να εκτελέσει το πικ εν ρολ και το σπλιτ άουτ. Και το μόνο ευτυχώς που βλέπω εγώ πάει στην Ισπανία και λίγο στη Λιθουανία. Εμείς ακόμα να βρούμε σουτ απ'τα 5 μέτρα, αξιόπιστη διείσδυση και παίκτες να παίζουν εκτός συστήματος. Λίγο πλησίασε ο Παπαλουκάς, αλλά μόνο αν χάνουμε με 12 στα τελευταία 2 λεπτά.

colonel gomelsky είπε...

1) Έβγαλες απ έξω την άμυνα για να πεις ότι ο Γκάλης ήταν πληρέστερος επιθετικός. Χαίρω πολύ. Εννοείται αυτό. Πληρέστερος παίκτης δεν ήταν. period.
2) Την ίδια λαθροχειρία κάνεις και εδώ. Μόνο που εδώ βγάζεις την επίθεση και εκθειάζεις μόνο τις αμυντικές επιδόσεις του Σιγάλα.
3) Αυτό έχει να κάνει με τις εποχές που άλλαξαν.
4) Ο Τεόντοσιτς έχει όλα τα φόντα να γίνει καλύτερος από τον Διαμαντίδη. Ο Ρούμπιο είναι ο πιο overrated παίκτης της δεκαετίας. Ναβάρο και Ρούντι κάνουν άλλα πράγματα στο γήπεδο από τον Διαμαντίδη. Δεν υπάρχει ευθεία σύγκριση. Ας τελειώσουν πρώτα και οι 3 την καριέρα τους και βλέπουμε.
5) Και η Μπαρτσελόνα καλοδουλεμένη είναι.
6) Μάλιστα. Τότε γιατί πέρυσι δεν μπορούσε να ποστάρει ούτε τον Σάρας που έπεφτε πάνω του στις αλλαγές. Δεν πλησιάζει καν ο Παπαλουκάς. Και στο ποστάριμα και σαν πάικτης γενικά.
7) Τώρα ποιών είναι το παιχνίδι δηλαδή; Σουτ από τα 5 μέτρα έχει ο Ζήσης, διείσδυση ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Καλάθης και ο Παπαλουκάς. Γιατί ακριβώς είναι καλό να πάιζεις εκτός συστήματος; Το θέμα δεν είναι να παίζεις εκτός συστήματος αλλά να έχεις καλό (με εναλλαγές) σύστημα.

ΥΓ. Από τον ενδιαφέροντα διάλογο συμπεραίνω ότι έχουμε τελείως διαφορετική οπτική για το άθλημα.

plapoutas είπε...

Ισχύει, τα βλέπουμε λίγο διαφορετικά. Φταίει ότι είσαι και Παναθηναϊκός.
Πάντως για τον Παπαλουκά θα διαφωνούσε πας μη Έλλην. Από ατομικές διακρίσεις, επιτροπές, λίστες με κορυφαίους, επαίνους από Αμερικάνους (βλ. Κόμπε), προτάσεις για ΝΒΑ, μέχρι την ίδια την χρηματική αξία σε αντίστοιχες ηλικίες.
Όταν λέω εκτός συστήματος μιλάω για παίχτη που μπορεί να εκτελέσει με αυτοσχεδιασμό όταν όλα τα δοκιμασμένα κολλάνε. Σισκάουσκας, Σαρούνας, Ναβάρο κτλ.
Και δεν έβγαλα έξω την άμυνα. Επεσήμανα απλώς ότι η συνεπής επίθεση απαιτεί, όπως και κάθε δημιουργική δραστηριότητα, απείρως περισσότερα προσόντα και δουλειά απ'την άμυνα που είναι πρωτίστως θέμα διάθεσης.

Ανώνυμος είπε...

Κορυφαία 12άδα μη Αμερικανών στην ιστορία κατά την ταπεινή μου άποψη θα ήταν η εξής
1.Ντράζεν Πέτροβιτς,Στιβ Νας,Σεργκέι Μπέλοφ
2.Μάνου Τζινόμπιλι,Νικ Γκάλης
3.Τόνι Κούκοτς,Πέτζα Στογιάκοβιτς
4.Ντιρκ Νοβίτσκι,Πάου Γκασόλ
5.Άρβιντας Σαμπόνις,Βλάντε Ντίβατς,Ντικ Μουτόμπο.
Οριακά εκτός οι Σαρούνας Μαρτσουλιόνις,Οσκαρ Σμιντ,Ντέτλεφ Σρεμπφ,Ρικ Σμιτς και Γιάο Μινγκ. Εσείς τι λέτε??

Ανώνυμος είπε...

top-5

1)o "diavolos"
2)o "yios tou diavolou"
3)dino meneghin
4)dirk
5)sabonis

pagko

6)sasha djordjevic
7)marciulionis
8)kukoc
9)divac
10)gasol

yg:mhn akouw "kryades" k mh sygkrinete.. vourtses...o "drakos" htan klaseis anwteros tou "mhtsou".

Ανώνυμος είπε...

gia mena no 1 eprepe na einai o athanatos Drasen....de sygkrinetai me kanena.....

Ανώνυμος είπε...

Τελικά, τα παιχνίδια Παναθηναϊκού - Μπαρτσελόνα έδωσαν απάντηση σε όλες τις απορίες για τις ικανότητες και το ταλέντο του Διαμαντίδη, ενώ τα παιχνίδια Ολυμπιακός - Σιένα για τις ικανότητες και το ταλέντο του Παπαλουκά....

Gangster είπε...

Πραγματικα , κι εγω πιστευω οτι μετα απο τις εμφανισεις του Διαμαντιδη με την Barcelona, αλλαξε το ειδικο βαρος του σαν παιχτη στη συνειδηση του περισσοτερου κόσμου, και ανεβηκε πολυ πιο ψηλα ...

Ανώνυμος είπε...

re paidia sevasti i kathe apopsi alla ti allo tha akoysoyme?o martsoylionis kalyteros toy gali!imarton vre imarton ellina!tha sas pw enan aploystato logo poy o nik itan kalyteros ap`oloys!giati kanenas toys me toys sympaixtes toy ari kai tis ethnikis den tha eftane ekei poy eftase aytos!kanenas martsoylionis kai petrovits den tha kerdize enomeni rwsia kai gioygkoslavia me lypiridi andritso rwmanidi!kanenas toys

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω οτι να συγκρινεις παιχτες διαφορετικων εποχων ειναι αδικο για ολους πχ ο γκαλης επαιζε τοτε 40'σημερα δυσκολα τα βγαζεις.το μπασκετ εχει αλλαξει ολα αυτα τα χρονια προφανως. ο 3ντι μου φαινεται σαν mvp ενω γκαλης ασυγκριτος σκορερ-επιθετικος παιχτης με τεραστιο εγωισμο( χαρακτηριστικο ολων των σταρ). νομιζω οτι για την ιστορια του ελληνικου μπασκετ γκαλης νο1 και μετα ολοι αλλοι. Iσως να μη ξεραμε τον 3vτι και τα αλλα πaiδια χωρισ το nick.
την εποχη μασ νο1 ευρωπαιος με διαφορα Dirck

Ανώνυμος είπε...

1)Ντραζεν
2)Γκαλης
3)Κουκοτς
4)Νοβιτσκι
5)Σαμπονις

Αυτη πιστευω ειναι η κορυφαια 5αδα

Ανώνυμος είπε...

1η πεντάδα:Γκάλης-Πέτροβιτς-Κούκοτς-Νοβίτσκι-Σαμπόνις.Μvp:Πέτροβιτς

2η πεντάδα:Μαρτσιουλιόνις-Ντανίλοβιτς-Μποντιρόγκα(μισητός μέχρι θανάτου μεν,παιχτάρας δε)-Ράντζα-Ντίβατς
Mvp:??????

Ανώνυμος είπε...

ο μητσοσ ειναι ο καλητεροσ ελληνασ παιχτισ μετα τον μεγιστο γκαλη..και εχουμε την τιμη να τον απολαμβανουμε και σημερα..

Ανώνυμος είπε...

Ο Μήτσος είναι ο καλύτερος Έλληνας παίχτης μετά τον Γκάλη λέει ο άλλος!!! ΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!! Να γράφεις πιο συχνά φίλε. Το έχουμε ανάγκη το γέλιο αυτές τις δύσκολες εποχές...

Ανώνυμος είπε...

ΙΣΩΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΓΚΑΛΗ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΤΙ ΕΠΑΙΖΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ "ΔΥΟ" ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΛΕΪ ΜΕΪΚΕΡ ΠΟΥ ΗΤΟ Η ΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΣΗ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ. ΜΕ {(20)} ΣΙΓΟΥΡΟΥΣ ΠΟΝΤΟΥΣ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΞΗΝΤΑ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΩΪ, ΣΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ {(10)} ΑΣΣΙΣΤ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΥΝΑΤΗ ΑΜΥΝΑ, ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝΕ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΛΕΪ ΜΕΪΚΕΡ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΒΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΗΣ - ΔΥΣΗΣ ΤΟΥ ΝCΑΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ LARRY BIRD ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΠΛΕΪ ΜΕΪΚΕΡ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΕΙΡΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΦΕΥΡΕΘΕΙ ΤΟ ΣΟΥΤ ΤΡΙΩΝ ΠΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΗΣΑΝ ΠΟΛΥ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΄ΡΑΚΕΤΑ. ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΣΑΝΕ ΤΙΣ ΑΣΣΙΣΤ ΣΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ, ΑΡΑ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΜΕ ΚΑΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΗΤΟ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΗΪ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΝΤΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ.
ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΓΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΤΗΛΕΘΕΑΣΗ κτλ, ΕΝΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΣΟΥ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΘ' ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΛΕΪ ΟΦΦ.
ΝΟΜΙΖΩ, ΤΕΛΟΣ, ΟΤΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΟΠΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Ο ΦΑΣΟΥΛΑΣ ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΜΑΝΙΑΣ.ο.

Δημοσίευση σχολίου