RSS

Αναζητείται ικανός περιφερειακός για Εθνική ομάδα

Είχα την χαρά να βρεθώ μαζί με κάποιους από τους συν-ιδρυτές του συγκεκριμένου blog την κυριακή στη Γλυφάδα για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα Ίκαρος-Κολοσσός και ήθελα μεταξύ άλλων να δω και τον τρόπο παιχνιδιού του Νίκου Παππά, αφού ο συγκεκριμένος μαζί με τον Παπανικολάου, ίσως και τον Χρυσικόπουλο του Άρη, είναι οι επόμενες μεγάλες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ. Δυστυχώς απογοητεύτηκα από όσα είδα, καθώς ο Παππάς, παρόλο που πήρε χρόνο συμμετοχής, δεν μπόρεσε σε καμιά στιγμή να κάνει την παρουσία του αισθητή. Προσπάθησα τότε να δω το "δάσος" και να μην εστιάσω στο "δέντρο" και ειλικρινά βρέθηκα προ εκπλήξεως!! Η μπασκετική Ελλάδα, που ανέκαθεν φημιζόταν για τους εξαιρετικούς περιφερειακούς παίχτες που είχε, από την εποχή του Κόντου και του Κορωναίου ακόμα, και την αντίστοιχη λειψανδρία στην frontline, πλέον φαίνεται να "παράγει" ικανότατους ψηλούς αλλά να αντιμετωπίζει ένδεια στο backcourt!!
Δεν χρειάζεται να θυμίσω τον αριθμό συμμετοχών του Φασούλα στην Εθνική μέχρι τα μπασκετικά του γεράματα, την ελληνοποίηση των Παπαδάκου-Στεργάκου-Τσακαλίδη, το στοίχημα Ρεντζιά που έμεινε ανέξοφλητο, ακόμα κ την εμφάνιση του πρώην ακοντιστή Χρήστου Τσέκου με την γαλανόλευκη, για να καταδείξω την εμφανέστατη έλλειψη πολλών και ποιοτικών ψηλών στις δύο θέσεις της ρακέτας. Αντιθέτως η περιφερειακή γραμμή της Εθνικής ομάδας ανέκαθεν αποτελούσε το "βαρύ πυροβολικό" και το σημείο αναφοράς στο παιχνίδι της. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια η τετράδα Παπ-Διαμ-Ζήση-Σπανούλη όταν ανέλαβε τα ηνία της Εθνικής και οι ρόλοι μοιράστηκαν θαρρώ με αγωνιστική αρμονία, οι επιτυχίες των τελευταίων ετών προέκυψαν. Τι γίνεται όμως στο μέλλον?? Από τους προαναφερθέντες "4" οι Παπ-Διαμ έχουν ήδη εγκαταλείψει χωρίς να φαίνεται κάποια προοπτική άμεσης αντικατάστασης. Μπορεί κάποιος να θυμηθεί πότε πήρε μέρος σε μεγάλο τουρνουά ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ-ΝΕΟΣ περιφερειακός παίχτης ο οποίος μετά έγινε μέλος της ομάδας?? Κάτι πήγε να γίνει με τον Καλαμπόκη πρόπερσι αλλά δεν ευτύχησε. Από το 2004 που ενσωματώθηκε ο Σπανούλης έχει να υπάρξει "αγωνιστική αιμοδοσία" στις θέσεις αυτές και το δυσοίωνο είναι ότι δεν προβλέπεται κάτι και στο άμεσο μέλλον, εξ' ου και ο χαμός που έγινε όταν ο Διαμ ανακοίνωσε την αποχώρησή του.
Αντιθέτως στις θέσεις 4-5 υπάρχει υπερ-πληθώρα καλών παιχτών σε πολύ καλή ηλικία και με μπόλικες παραστάσεις που μπορούν να αποτελέσουν, και ήδη αποτελούν, το βασικό πυρήνα της Εθνικής μας. Τσαρτσαρής-Φώτσης-Πρίντεζης-Μαυροκεφαλίδης-Σόφο-Μπουρούσης-Βουγιούκας-Καιμακόγλου-Κουφός είναι 8-9 παίχτες που μπορούν να καλύψουν και τις δυο θέσεις της ρακέτας και να επιφορτιστούν με σημαντικό μέρος του επιθετικού και αμυντικού παιχνιδιού της ομάδας μας, καθώς προσφέρουν και παιχνίδι στο low-post (Σόφο-Βουγιούκας-Μαυροκεφαλίδης-Μπουρούσης) αλλά και αξιόπιστο σουτ από πιο μακρινή απόσταση (Φώτσης-Πρίντεζης-Καιμακόγλου-Κουφός). Δυστυχώς όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, ακόμα και οι καλύτεροι ψηλοί στον κόσμο χρειάζονται έναν τουλάχιστον ικανό -ούτε καν εξαιρετικό πασέρ και οργανωτή - προκειμένου να πάρουν την μπάλα στο σωστό χρόνο και στη σωστή θέση για να απειλήσουν το αντίπαλο καλάθι.
Ακόμα και αν ψάξουμε παραδείγματα σε άλλες ομάδες, θα διαπιστώσουμε ότι η άνοδος της Σερβίας τα τελευταία χρόνια συμπίπτει με την αγωνιστική ωρίμανση του Τεόντοσιτς, η Ισπανία έβαλε δίπλα στους Ναβάρο-Γκασόλ τους Καλντερόν-Ροντρίγκεθ-Ρούμπιο και παρέσυρε τα πάντα, ενώ η Αργεντινή έχει την δική της δυάδα Πριγκιόνι-Τζινόμπιλι που υποστηρίζουν με κάθε τρόπο τον τρομερό και φοβερό Σκόλα. Και εμείς?? Φοβάμαι ότι όσο και αν κοιτάζουμε τα ρόστερ των ελληνικών ομάδων ίσως χρειαστεί να περιμένουμε αρκετό καιρό προτού συγκροτήσουμε ξανά μια αξιόπιστη περιφερειακή γραμμή σαν και αυτή που απολαμβάναμε τα τελευταία χρόνια. Ανέφερα ήδη τον Παππά που προαλείφεται για την Εθνική ομάδα, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τον Βαγγέλη Μάντζαρη που "δουλεύει" ο Πεδουλάκης στο Περιστέρι καθώς και την φετινή χρονιά του Σλούκα στον Άρη που είναι η πρώτη του μετά από 2 χρόνια απραξίας στον ΟΣΦΠ που έχει αρκετά λεπτά συμμετοχής σε μια ομάδα, αλλά και πάλι νομίζω ότι τα κουκιά είναι μετρημένα. "Πολύ δε μάλλον έτι" όταν η προαναφερθείσα τετράδα των ελλήνων παιχτών συγκαταλέγει μερικούς από τους καλύτερους -εν ενεργεία- ευρωπαίους και όχι μόνο έλληνες μπασκετμπολίστες και κατά συνέπεια οποιαδήποτε σύγκριση με τους διαδόχους τους είναι εξ' ορισμού έως άδικη.
Θα εκτιμούσα πολύ τις γνώμες των αναγνωστών μας, καθώς, πέραν των όποιων ομαδικών προτιμήσεων, νομίζω ότι η στελέχωση της Εθνικής ομάδας και η πορεία της - χωρίς να είναι φυσικά αποδεικτική της ποιότητας του ελληνικού μπάσκετ όπως αυτό καθορίζεται και από άλλους παράγοντες (δυναμική πρωταθλήματος πχ) - είναι κάτι που μας αφορά όλους, κυρίως αν ισχύει η διαπίστωση ότι η "φουρνιά" που ακολουθεί δεν προσφέρει περιθώρια για μεγάλες αγωνιστικές προσδοκίες, τουλάχιστον ανάλογες με αυτές που ζήσαμε από το 2005 και εντεύθεν.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

6 σχόλια:

Unknown είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου Στράτο.
Νομίζω πως γι αυτό το φαινόμενο φταίνε και οι ομάδες, όμως κυρίως φταίνε οι ίδιοι οι νεαροί παίκτες όπως ο Παππάς που ανέφερες.Ο παίκτης αυτός είχε όλα τα φόντα να εξελιχθεί πηγαίνοντας στο ισπανικό πρωτάθλημα και να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του όμως τα τελευταία 2 χρόνια είναι ουσιαστικά στάσιμος.Ο Νικ Καλάθης εκτός από ορισμένες αναλαμπές δείχνει ότι μάλλον δεν μπορεί να σταθεί σε υψηλό επίπεδο τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο.
Λείπει από τη νέα γενιά αυτός ο εγκεφαλικός παίκτης που θα κουμαντάρει μαεστρικά την ομάδα και θα χρειαστεί να σκοράρει από μακριά.Άλλη μία πονεμένη ιστορία τα τελευταία χρόνια, αφού το αξιόπιστο και σταθερό μακρινό σουτ απουσιάζει από το ρεπερτόριο των Ελλήνων γκαρντ, αφού ακόμη και ο Διαμαντίδης μόλις φέτος άρχισε να παίρνει τις επιθετικές πρωτοβουλίες που αναλογούν στο ταλέντο του. Ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας σουτέρ ήταν ο Νίκος Χατζής με μικρές αναλαμπές από τον Κώστα Βασιλειάδη που κι αυτός πιστεύω αδικήθηκε άλλα αδίκησε και τον εαυτό του.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς έχεις δίκιο φίλε stratos. Το μόνο σημείο στο οποίο κάνεις λάθος είναι στο ότι αναφέρεσαι μόνο στους guard μας. Η Ελλάδα (όπως γράφει και ο φίλος από πάνω) έχει γενικότερο πρόβλημα στους σουτέρ της. Μετά τον Κακιούζη αδυνατώ να θυμηθώ Έλληνα small forward με αξιόπιστο σουτ (ενώ τα παιδιά έχουν βελτιωθεί σε άλλους τομείς, π.χ. ο Βασιλόπουλος και ο Περπέρογλου έχουν απείρως καλύτερα αθλητικά προσόντα και είναι πολύ καλύτεροι αμυντικοί από παλιότερους forward). Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα ξεκινάει από τις ακαδημίες. Πόσες φορές σας κάνανε αλλαγή επειδή πήρατε ένα τρελό σουτ μικροί; Άμα δεν σουτάρουμε από μικροί, πως όταν μεγαλώσουμε θα τολμάμε να κάνουμε "τρελά" σουτ σαν του Teodosic, ή πως θα αντιμετωπίσουμε τους Ισπανούς που ο κάθε παίκτης σουτάρει από όπου του έρθει η μπάλα;
Συγγνώμη αν σας κούρασα.

Α, και κάτι άλλο. Αν δε κάνω λάθος ο Καλαμπόκης ήταν πατημένος τριαντάρης στο Ευρομπάσκετ του '09

giorgos2405

Giorgos Panou είπε...

Ρε παιδια εγω δεν συμφωνω.
Πρωτον, το συμπερασμα για τον Παππα βγαινει απο ενα μονο παιχνιδι ενω συνολικα οι εμφανισεις του ειναι ελπιδοφορες.
Δευτερον, υπαρχει και ο Σλουκας ο οποιος εχει ρολο στον Αρη και μαλιστα σημαντικο.
Τριτον, μην ξεχνατε οτι ολοι ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι σημερινοι αστερες επαιζαν στην ηλικια του Παππα σε ομαδες χαμηλοτερων δυνατοτητων (Παπαλουκας - Δαφνη, Διαμαντιδης-Ηρακλης, Πριντεζης-Ολυμπια, Μπορουσης-ΑΕΚ, Σπανουλης-Μαρουσι, Σοφο-Αρης, Ηρακλης) και σε ρολους αντιστοιχους των Παππα-Σλουκα (ημι-πρωταγωνιστικους).
Εμενα πιο πολυ με ανησυχει ο τροπος χρησιμοποιησης του Παπανικολαου (μονο χαμαλικια, ελλειψη πρωτοβουλιας). Ειναι σημαντικο κατα τη γνωμη μου να αναλαμβανουν ευθυνες απο νωρις οι μικροι σε μικροτερες ομαδες. Παρολο που σεβομαι απεριοριστα τον Ιβκοβιτς, η πολλη προσηλωση σε τακτικη σε αυτες τις ηλικιες θεωρω οτι βπλαπτει.

Gangster είπε...

Στρατο , συμφωνω απόλυτα μαζί σου.
Το Ελληνικό μπασκετ πρεπει αμεσα να δει την επόμενη μερα του ειδικα στους κοντους όπου Σπανουλης και Ζησης εχουν ακόμη 2-4 ''καλα'' χρονια.
Απο κει και περα υπαρχει ο Καλαθης που εαν δεν βελτιωσει το σουτ του δεν παει πουθενα , και ειλικρινα αυτη τη στιγμη δεν μπορω να βρω καποιον παιχτη που να εχει τα φόντα να σταθει στις θεσεις των κοντων στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρωπη.Ας περιμενουμε όμως ...
Όσο για ΤΟ ΣΟΥΤ , πολυ σωστα τα οσα αναφερουν οι φιλοι ILIAS και giorgos2405 ..
Αλλωστε για την ελλειψη ΤΟΥ ΣΟΥΤ ως στοιχείο της ''΅Ελληνικής σχολης μπασκετ ''τα εχουμε γραψει και σε παλαιοτερη αναρτηση με ομωνυμο τιτλο... http://3-ponto.blogspot.com/2010/09/blog-post_842.html

stratos kalantzis είπε...

Συμπληρώνοντας την αρχική ανάρτηση, να επισημάνω ότι στην ανάδειξη της τελευταίας μαγικής 4άδας, έπαιξε σημαίνοντα ρόλο το ότι όλοι τέθηκαν κάτω από τις οδηγίες μεγάλων προπονητών (Ίβκοβιτς-Μεσίνα-Ζοτς)που ανέδειξαν τα αγωνιστικά τους προσόντα. Μακάρι και για τους φέρελπις νεαρούς να επιφυλάσσεται ανάλογη τύχη, αν και από μόνο του αυτό δεν φτάνει (παράδειγμα Καλάθη)

Ανώνυμος είπε...

den mporw na sigrinw to slouka to papa to papanikolaou me diamadidi-pap-spanouli alla i apopsi m einai oti oi sigekrimenoi exoun pantws poli kalitero sout stis adistixes ilikies...episis den nomizw na stamatisi i paragwgi playmaker giati opws didasketai to basket stin elada evnoi ti sigekrimeni thesi...kai isws o papanikolaou i xrisikopoulos(gia ton opio den exw apopsi)boresoun kai ekselixthoun se olokliromena triaria p sti sigekrimeni thesi o teleftaios pragmatika megalos paixtis itan o fanis...

Δημοσίευση σχολίου